Ouders van een pittig kind vinden het opvoeden vaak erg vermoeiend. “Het kost me zoveel energie” of “het put me uit” hoor ik vaak. “Als hij eenmaal op bed ligt plof ik op de bank en heb ik nergens meer energie voor”. Hoe kan dat anders?
Het gaat erom dat je doorkrijgt wat het precies is wat je zo veel energie kost. Het is namelijk niet het gedrag van je kind, ook al lijkt dat zo. Ook al lijkt het heel logisch dat je daar moe van wordt.
Het geheim zit hem in de acceptatie. Waar wij moe van worden zijn negatieve emoties. En die ontstaan omdat we niet willen dat er is wat er is. Omdat we niet willen dat er gebeurt wat er gebeurt.
Stel je kind luistert niet of wordt boos of grof tegen jou. Dan schiet je al snel in de weerstand: “dit kan toch niet, dit moet eens een keer afgelopen zijn” bijvoorbeeld, of “ja, hoor, daar gaan we weer….” Of “ik ben hier zo klaar mee!”
Dit verzet, dat zich in jou afspeelt, roept allemaal frustratie bij jou op. En als het vervolgens ook nog escaleert, misschien wel woede of machteloosheid. En die negatieve emoties, vooral ook de machteloosheid, die putten je uit.
Maar dat kan dus anders. Je kunt leren accepteren dat het gaat zoals het gaat. Dat het is zoals het is. Niet dat het gedrag van je kind dan acceptabel is of dat je daar niks mee hoeft. Maar je kunt stoppen met je te verzetten tegen wat er is. Het is zinloos en kost alleen maar energie.
Zie in en accepteer dat je kind een zelfstandig wezen is. Als hij in zijn frustratie besluit te gaan schelden, dan doet hij dat, als zij weg wil lopen, dan doet ze dat. Je hebt je kind niet aan een touwtje, zoals ik al eerder schreef.
Een andere reden dat het je zoveel energie kost is vaak dat je negatieve emoties bij je kind niet kunt laten. Je wilt het oplossen. Je wilt dat je kind weer lekker in zijn vel zit, of dat ze weer in een positieve stemming komt. Of je wilt een boze bui voorkomen.
Maar het hoort bij het leven. Boze buien, balen, gefrustreerd zijn, verdriet hebben, het hoort allemaal bij het leven. En het gaat ook weer voorbij. Het komt en het gaat. Verzet je er niet tegen en probeer niet alles te voorkomen of te fixen. Juist dat kost zoveel energie!
Kortom, het helpt enorm als je leert zijn met wat is. Als je kunt ontspannen in wat er is. Als je je kind zijn of haar eigen emoties kunt gunnen en niet met alles aan de slag hoeft.
Het mooie is, als je dat kunt, dan blijft je geest open in plaats van dat je in de verkramping komt. De kans is veel groter dat je dan wél handelt op een manier die je kind verder helpt.
Als je je verzet opgeeft, kan de situatie zich sneller oplossen. Vaak duren driftbuien dan veel korter bijvoorbeeld. Op de één of andere manier lijkt jouw verzet het juist in stand te houden, alsof de emotie bij je kind niet wegkan.
Is dit makkelijk? Dat hangt er vanaf. Hoe meer je de logica hiervan inziet, hoe makkelijker het wordt. En het is ook gewoon een kwestie van oefenen.
Helpt het? Ja, enorm. Je hele leven wordt er makkelijker van. Het is gewoon oefenen. Dus word je bewust van je eigen gedachtes. Herken je weerstand, je verzet en laat het los. Adem in, adem uit, dit gaat ook weer voorbij 😊
Helpt dit blog je verder? In mijn gratis online training “Waarom strenger opvoeden niet de oplossing is (en wat dan wél) geef ik nog meer zinvolle tips over het opvoeden van een pittig kind. Meld je hier aan.
Inmiddels werk ik al een flink aantal jaren met ouders van pittige kinderen. En heb ik al honderden ouders kunnen helpen om het contact met hun kind te herstellen. Van strijd naar verbinding te gaan. Ik kan het kind niet veranderen. Maar ik kan je wel leren hoe het gedrag van je kind verandert als jij dingen anders doet.
Daarvoor zijn een heleboel aspecten van belang. Hoe je dingen organiseert bijvoorbeeld. Hoe je communiceert met je kind. Hoe je zorgt dat je kind zich gehoord, begrepen en geaccepteerd voelt. En hoe je zelf rustig kunt blijven, het gedrag van je kind niet persoonlijk neemt.
Eén van de adviezen die ik altijd geef en die echt verschil maakt, is het geven van erkenning. Erkenning geven maakt dat je kind zich gehoord en begrepen voelt. En daarmee creëer je ruimte bij je kind om jouw boodschap te kunnen horen.
Meestal doen we dat niet of te weinig. We zijn als ouders doorgaans teveel gericht op ‘zenden’ en te weinig ingesteld op luisteren en onderzoeken wat er bij je kind speelt. En zeker pittige kinderen zijn daar heel gevoelig voor. Ze willen serieus genomen worden. En niet ‘zo maar’ iets opgedragen krijgen.
Daar komt bij dat pittige kinderen kunnen blokkeren als dingen anders gaan dat zij in hun hoofd hadden. Dat maakt dat er op dat moment geen ruimte meer is om naar jou te luisteren. Ze moeten eerst zelf gehoord worden.
Dat doe je door empathisch te reageren. Je te verplaatsen in je kind. En te erkennen wat hij of zij voelt, ervaart of vindt. “Je was nog niet klaar met spelen, hè”, “Ik geloof dat jij verwacht had dat we nu naar het zwembad zouden gaan, klopt dat?”, “Het is ook helemaal niet leuk dat het tijd is om te gaan, dat vind ik ook”, “Wat jammer nou, dat je vriendje niet mee wilde, het maakt je boos zie ik”.
En soms weet je niet eens precies wat er aan de hand is. Maar ook dan kun je erkenning geven en ruimte bieden aan de emotie. “Zo te zien vind je het helemáál niet leuk wat er nu gebeurt”, “Jij had het heel anders gewild, geloof ik”, bijvoorbeeld.
Erken altijd de emotie van je kind. Ook al is het in jouw ogen overdreven. Dit is wat er is, wat jouw kind ervaart. Maar: als je het als trucje doet, werkt het niet. Je moet oprecht willen accepteren wat jouw kind voelt en ervaart om het te kunnen erkennen.
Dan is het heel krachtig. Je kunt er zelfs aan toevoegen “Je vindt het helemaal niet leuk. Dat mag. Snap ik best. Wees maar even boos”. Hoe meer ruimte je biedt voor de emotie, hoe meer dat scheelt in de escalatie.
Erkenning geven is dus een krachtige manier om met emoties van je kind om te gaan, die leidt tot minder strijd, zowel in aantal conflicten als in de heftigheid ervan. Het is één van de vele waardevolle vaardigheden die je leert in het onlineprogramma Stap voor stap een gelukkig gezin.
Pas jij dit al toe? Wat is jouw ervaring? Schrijf hieronder je reactie. En deel dit blog als je wilt, zodat nog meer ouders ervan kunnen profiteren. Dank je wel!
Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. Privacyverklaring
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.