Vrede op aarde is wel iets wat we wensen, maar wij lijken daar geen enkele invloed op te hebben. Ik denk dat er vrede in de wereld komt, als er vrede in onszelf is. Vrede betekent voor mij: rust, acceptatie, aanwezig zijn en liefde. Breng vrede in de wereld, begin bij jezelf 🙂
Als je je gedachten een beetje in de gaten houdt, zul je merken, dat er onophoudelijk gebabbel is in je hoofd. En veel van die gedachten leveren commentaar. Je had beter dit, je zou eigenlijk dat, je wilt eigenlijk iets anders dan er is. Dat schept ontevredenheid en spanning.
Accepteren van wat er is, dat het nu eenmaal zo is als dat het is, kan wél rust brengen. Ik kan dat ervaren als ik mijn aandacht breng naar het hier en nu, naar wat er nu is, wat ik nu ervaar. Het lijkt juist ver weg te zijn als ik veel in gedachten ben. Druk met wat allemaal moet gebeuren.
Voor mij is het daarom belangrijk om me bewust te worden van mijn aandacht. Aandacht voor het hier en nu, voor de ervaring van al mijn zintuigen op dit moment, geeft onmiddellijk ontspanning. Als mijn aandacht veel naar mijn gedachten gaat bouwt zich eerder spanning op. Aandacht voor het hier en nu kun je oefenen door te mediteren of een oefening voor mindfulness te doen.
Acceptatie is voorwaarde voor vrede. Je stopt met vechten tegen wat er is. Dat geeft onmiddellijk een gevoel van rust in jezelf.
Dat is niet altijd even makkelijk, dat weet ik. Het helpt om eerst de emotie te laten komen en gaan. Maar doe dat dan zonder de emotie te voeden met je gedachten. Wees je alleen het gevoel gewaar, dan verdwijnt het ook vanzelf weer.
Moet je dan alles maar accepteren? Ja en nee. Wel in de betekenis van zien dat het nu eenmaal zo is, je kunt het verleden en het heden niet veranderen. Wat is, dat is. Wat was, dat was. Juist als je dat inziet kan er ruimte komen om dingen waar je niet tevreden over bent, anders te doen.
Je hoeft dan niet te vechten tegen wat is, maar kunt vooruit kijken naar wat je zou willen. Dingen hoeven niet te blijven zoals ze zijn. Je gaat je richten op verandering. In die zin zou je kunnen zeggen dat je het niet accepteert dat het is zoals het is. Verandering vanuit acceptatie dus.
Bij het veranderen is het heel belangrijk om je te richten op wat je wilt. Vaak weten we heel goed wat we niet willen, maar door daar onze aandacht op te richten, zijn we nog steeds niet bezig met wat we wel willen.
Wat aandacht krijgt, groeit. Dus is het slimmer om je te richten op hoe je het zou willen. Visualiseren hoe je het graag wilt, is een heel effectief middel. Trouwens, het bezig zijn met hoe je het wilt, i.p.v. vechten tegen hoe het is of nadenken over een probleem, is sowieso al veel leuker en geeft moed.
Dit is van oudsher een tijd van terugblikken en vooruitkijken. Misschien sta jij ook wel even stil bij het afgelopen jaar. Kijk dan vooral naar al die dingen waar je dankbaar voor kunt zijn.
En heb je goede voornemens of plannen, dan heb ik nog wat tips voor je:
Ik wens je hele fijne kerstdagen en een mooi nieuw jaar!
PS ligt jouw verlangen in de sfeer van je gezin, wil je meer rust in huis, een beter contact met je kind, minder strijd of meer eensgezindheid met je partner? Dat is een verlangen wat je eenvoudig kunt realiseren door deel te nemen aan het onlineprogramma ‘Stap voor stap een gelukkig gezin’.
Fijn als je dit blog wilt delen, alvast bedankt. En wil je reageren, dan kan dat hieronder, ik hoor graag van je.
Veel ouders verlangen naar meer rust in hun huis. Het leven is buiten de deur al zo druk, het zou toch fijn zijn als thuis een plek is om te ontspannen. In plaats van een plek, waar onrust heerst, waar gedoe is, waar je hard moet werken aan de opvoeding van je kind(eren). Nietwaar? In dit artikel geef ik je 4 tips om te zorgen voor meer rust in huis.
1- VERLAAG JE WERKDRUK
Zorg dat je minder taken op je bordje hebt en zorg dat wat er moet gebeuren, minder op je drukt. Thuis en op je werk. Hoe doe je dat?
In de eerste plaats door eens goed naar die taken te kijken en prioriteiten te stellen. Wat moet echt, wat is fijn als het gebeurt en waar gaat het leven ook prima verder zonder dat je die taak gedaan hebt? Het komt regelmatig voor, dat we onszelf een taak opleggen vanuit een idee dat we hebben. Omdat het zo hoort of omdat we dat altijd gedaan hebben. Maar is het werkelijk nodig? En is het nodig dat jij dat doet?
Kijk eens kritisch naar al je taken en zeg wat vaker nee. Nee zeggen doe je het beste door een ik-boodschap te geven. Die komt doorgaans beter aan bij de ander. Je hebt grote kans, dat collega’s of je kinderen het geen enkel probleem vinden als je eens een keertje verstek laat gaan. Als ze het maar kunnen begrijpen.
Wat ook helpt is jezelf bedenktijd te geven. Zeg eens een tijdje standaard “daar moet ik even over nadenken”. En vraag jezelf niet alleen af “Kan ik dit?” maar ook “Wil ik dit wel echt?” Voor mij dit echt een belangrijk inzicht geweest. Ik dacht dat als ik kon, dat ik dan ook moest. Ik sloeg de vraag of ik het ook wou, gewoon over :). Wees dus alert op het woordje “moeten”. Ga voor “willen”.
Schakel anderen in. Ervaar je thuis als druk omdat er veel moet gebeuren, ga dan in overleg met je gezin. Wat vinden wij dat er moet gebeuren en wie wil welke taak op zich nemen? En kijk naar de keuzes die je maakt als gezin in de activiteiten. Misschien moet er wat geschrapt, zodat er ook momenten zijn dat er niet iets ondernomen hoeft te worden?
2- LUISTER MET AANDACHT NAAR JE KIND
Geef echte aandacht aan je kind. Makkelijker gezegd dan gedaan, misschien. Maar kinderen, die echte aandacht krijgen worden rustiger. Ze voelen zich werkelijk gehoord en gezien en kunnen daarin ontspannen. Juist als jij druk bent, neem je daar vaak niet de tijd voor, wat ook onrust geeft bij je kinderen. Bovendien helpt het jou ook, want als je met aandacht luistert, kom je zelf ook even tot rust.
3- MAAK GEBRUIK VAN IK-BOODSCHAPPEN
Als je jij-boodschappen gebruikt in de communicatie met je kinderen (en ook met anderen trouwens), roep je verzet en weerstand op. Het leidt tot verwijdering, gedoe of ruzie. Met een goede ik-boodschap hou je het bij jezelf. Je deelt iets van jezelf met de ander en doet een beroep op zijn of haar behulpzaamheid. Dat opent je kind en maakt dat hij jou veel beter kan horen.
4- LOS PROBLEMEN SAMEN OP.
Laat het idee los, dat jij als ouder moet zorgen dat het goed gaat met je kind en met je gezin. Ga veel meer in gesprek over terugkerende irritaties en lastige situaties in plaats van te proberen dit op te lossen door zelf een aanpak te verzinnen. Als je zo’n gesprek op een goede manier voert, vindt je samen oplossingen, die wel werken. Bovendien werkt het samen bezig gaan met oplossingen op zich al heel verbindend. En hoe sterker de verbondenheid, hoe meer rust in huis.
Kun je wel wat meer ontspanning gebruiken, ga dan serieus met deze tips aan de slag. Wil je meer, volg dan eens mijn gratis webinar of koop mijn boek voor meer inspiratie.
Fijn als je dit artikel wilt delen op social media en je vragen zijn hieronder van harte welkom. Dank je!
Je kunt altijd opnieuw beginnen. Elke dag. Maar sommige momenten zijn meer geschikt om opnieuw te beginnen dan andere. Het begin van een nieuw schooljaar bijvoorbeeld. Wat wil jij dit jaar anders doen?
Omdat ik lang in het onderwijs heb gewerkt, beleefde ik altijd (en nog, dat zit zo in mijn systeem) een schooljaar als een compleet jaar. Niet nieuwjaarsdag is voor mij het begin van een nieuw jaar, maar de eerste schooldag in augustus of september. Dat is ook het mooie van het werken in het onderwijs trouwens, je maakt elk jaar een nieuwe start.
Ook voor gezinnen geldt het ritme van de schooljaren. Je kind komt in een andere klas of gaat misschien naar een andere school. Het is een moment van veranderingen. Daarom kun je dit moment goed gebruiken om te bedenken, wat je dit jaar anders wilt doen. En het mooie is: er gaat een vakantie aan vooraf, dus tijd om erover na te denken.
Wat zou jij anders willen wat je gezin betreft? Maak eens een wensenlijstje of een mooie beschrijving van hoe jouw dagelijkse gezinsleven er het liefst uit zou zien voor jou. Wat is voor jou belangrijk, wat doet er toe? Door het duidelijk op te schrijven kun je er eens goed over nadenken.
Misschien wil je meer rust en minder hectiek. Kijk dan eens kritisch naar jullie dag- en weekindeling. Waar liggen de mogelijkheden om het anders te doen? Misschien moet je andere keuzes maken wat activiteiten of werktijden betreft. Soms kunnen kleine veranderingen al veel rust geven, bijvoorbeeld de wekker een kwartier eerder zetten (zie ook mijn blog over ochtendstress).
Soms zijn er grotere veranderingen nodig. Misschien wil je een dag(deel) minder gaan werken. Misschien wil je een oppas aan huis zoeken i.p.v. je kind ’s ochtends na de crèche te moeten brengen. Het heeft echt zin om eens fris te kijken naar de mogelijkheden. Vaak zien we ze niet meer omdat we zo gewend zijn dat de dingen gaan zoals ze gaan.
Overleg met de andere gezinsleden: plan een gezinsoverleg. Wat zouden zij graag anders willen? Hoe denken zij het te gaan doen het komend schooljaar? Ook je kinderen kunnen soms hele goeie oplossingen aandragen. Kijk hoe jullie zoveel mogelijk vaste taken kunt verdelen. Hoe duidelijker de afspraken en hoe meer eensgezindheid hierover, hoe soepeler alles verloopt.
Eventueel kun je samen een onderwerp kiezen, waar je dit jaar vooral op wilt letten. Dat kan bijvoorbeeld zijn: afspraken nakomen, regelmatig even overleg te hebben, meer ruimte voor eigen dingen doen, elkaar helpen, samen leuke dingen doen of vaker met zijn allen tegelijk eten. Alleen al samen aan een doel werken geeft verbinding.
Wat ga jij anders doen? Heb je tips voor andere ouders? Laat het me hieronder weten. Ik hoor graag van je.
Veel ouders staan onder druk, merk ik. Ook leerkrachten hebben het druk. Dat leidt tot volwassenen, die maar half met hun aandacht in het hier en nu zijn. En kinderen reageren daarop. Geen wonder volgens mij dat (vooral gevoelige) kinderen gedrag laten zien waar volwassenen dan weer niet blij van worden.
Veel ouders hebben het druk op hun werk. Ze hebben een hoofd vol kwesties en klussen en kunnen het werk moeilijk loslaten. Of vervangen de ene klussenlijst in hun hoofd (werk) door de andere (boodschappen, koken, kinderen naar bed, huiswerk, noem maar op).
Waardoor je niet echt aanwezig bent, niet met je volle aandacht in het hier en nu. Kinderen voelen dat. Die hebben jou de hele dag gemist en willen verbinding. Ben jij niet of maar half aanwezig, dan kan het zijn dat ze ‘vervelend’ gaan doen. Waarmee ze eigenlijk reageren of jou afwezigheid.
Dat maakt een spitsuur als ’s avonds thuiskomen, eten koken, samen eten en kinderen naar bed brengen tot een precair onderdeel van het gezinsleven. Voor veel ouders een enorme uitdaging.
Dus zorg om te beginnen voor verbinding als je thuiskomt. Neem even tijd om je kinderen aandacht te geven. Te kijken wat ze aan het doen zijn. Te knuffelen (ook je grote kind vindt dat fijn!). Dat geldt ook als je ze ophaalt bij de oppas of bij het kinderdagverblijf. Maak bewust verbinding.
Onderdruk je neiging om te gaan haasten, dat werkt averechts. Nu even een kwartiertje aandacht, maakt dat alles daarna soepeler verloopt. Gebruik dit kwartiertje als een moment van mindfulness. Dat werkt ook ontspannend voor jouzelf. Zodat je uit de ‘werkstand’ kunt stappen.
Wat ook kan helpen is je er onderweg al op voor te bereiden. Probeer onderweg naar huis, op de fiets, in de auto of bus en trein al het werk los te laten. Breng je aandacht naar het hier en nu. En realiseer je dat zometeen je kind(eren) je aandacht zullen vragen.
Hetzelfde geldt voor de ochtend. Neem de tijd om wakker te worden, dus zet de wekker gewoon ietsje eerder. Zodat je niet direct in de werkmodus staat van alles wat er moet gebeuren die dag. Dan heb je ook tijd om je kind te knuffelen, verbinding te maken. Ook kinderen aankleden die dat heus al zelf kunnen, is een prima manier om even verbinding te maken.
Het leven is geen afvinklijstje. Het is zo zonde als je van de ene dag in de andere rolt en alleen maar bezig bent met ‘alle ballen in de lucht’ te houden. Laat er gewoon een paar vallen, waarom niet? Wie zegt dat alle ballen altijd in de lucht moeten blijven?
Of maak het jezelf makkelijker door met minder ballen te jongleren. Wat kun je uitbesteden? Waar kun je iemand voor inhuren? Moet alles eigenlijk wel zoals je denkt dat het moet?
Het is een cliché, maar wel waar: voor je het weet zijn je kinderen groot. Vergeet niet waarom je aan een gezin begonnen bent. Zet je gezin en jezelf bovenaan. Zorg dat er genoeg te genieten valt. En doe het nu.
Doe je dat niet, dan is dat niet alleen jammer van de gemiste kans om te genieten met je gezin, maar heb je ook grote kans dat je afstevent op een burnout. En vaak zie je dat mensen het daarna anders gaan doen. Maar dat kan ook daarvoor. Dat kan ook nu.
Dus eigenlijk bij deze mijn oproep: onderzoek eens welke ballen jij allemaal in de lucht denkt te moeten houden. Klopt dat wel? Hoe kun je dat anders doen? Hoe ga jij zorgen voor voldoende momenten van echte aandacht, van verbinding, met je kind(eren), met jezelf (en je partner)?
Meer tips om te leren hoe je beter de verbinding met je kind in stand houdt, krijg je aangereikt in mijn onlineprogramma Stap voor stap een gelukkig gezin.
Vind je dit artikel de moeite waard om te verspreiden? Dan graag delen via de shareknop, dank je wel!
Hieronder lees ik graag je reactie.
Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. Privacyverklaring
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.