Wat te doen bij een driftbui van je kind

Pittige kinderen kunnen in een mum van tijd van heel erg boos worden. Om iets wat in jouw ogen een kleinigheid is. En soms overkomt het je zomaar. Dat je denkt “Huh? Waar komt dit vandaan? Hoe ben ik hierin verzeild geraakt?” Herkenbaar? Ik geef je wat tips over het handelen bij een driftbui.

Geef erkenning

Start altijd zo snel met te erkennen dat je kind boos is. “Je wilde graag nog een keertje, hè?” of “Stom, hè, dat je niet nog een keertje mocht”. En als je geen idee hebt wat er aan de hand is “Jee, je bent echt heel boos, hè”.  Soms, als je kind nog niet op flippen staat, is dit voldoende om te de-escaleren.

Hou je stil

Soms echter, is elk woord teveel. Sommige kinderen roepen ook letterlijk “hou je mond!” of ze doen hun handen voor hun oren. Neem dat serieus. Je kind is overprikkeld door de situatie en de emotie en kan er echt niks meer bij hebben. Dus ook erkenning geven kun je dan beter achterwege laten.

Alles gaat voorbij

Realiseer je dat alles voorbij gaat. Ook deze boze bui. Zie het als een onweersbui. Je hebt het niet in de hand, het komt en het gaat. Hoe minder jij je ertegen verzet, hoe minder last je ervan hebt en hoe eerder je kind waarschijnlijk kalmeert.

Kalmeer jezelf

Merk je dat de emotie ook in jou oplaait, neem dan even de tijd om jezelf te kalmeren. Haal jezelf uit de fuik waar je in zit (de stroom van gedachten als ‘dit is niet normaal, dit moet stoppen, hij/zij moet nu echt …., help wat moet ik nu, enz.) door even diep in en uit te ademen. Voel je lichaam, focus op je zintuigen. Ervaar je emotie, laat die ‘er zijn’, zonder je erin mee te laten zuigen.

Accepteer de boosheid, maar begrens de uiting ervan

Boos zijn mag. Afkeuren werkt averechts en het is ook niet de boodschap die je je kind wilt geven. Wel wil je je kind leren dat niet elke uiting acceptabel is.

Bij jongere kinderen kun je hun hand vastpakken als ze willen slaan of met iets gooien. “Het is oké dat je boos bent. Slaan mag niet. Gebruik maar woorden”. Eventueel kun je het kort houden “gebruik maar woorden”.

Wat ook kan is je kind leren het fysiek op een wel acceptabele manier te uiten. Je kunt je kind bijvoorbeeld aanmoedigen om te gaan stampvoeten. Misschien helpt het als je zelf mee gaat doen.

Je kunt ook een kussen geven om op te slaan of tegenaan te schoppen. Of een oude krant om te verscheuren. Verzin alternatieven met je kind en probeer uit.

Mijn ervaring is wel, dat ze tijdens een driftbui zichzelf niet meer kunnen sturen. Ze lopen dan niet uit zichzelf naar de boksbal bijvoorbeeld. Geef ze daarom het kussen in de hand of hou het voor hun benen met de woorden “trap hier maar tegenaan”.

Creëer een ruimte om te kalmeren

Je kunt in overleg een plek met je kind maken waar hij of zij zich kan terugtrekken om te kalmeren. Ik las eens over een jongen die een eigen ‘chillplek’ had in huis waar hij dan heen ging. Ook op school kreeg hij zo’n eigen plekje.

Ga uit de situatie

Je wilt natuurlijk het liefst dat je kind zelf uit de situatie gaat, bijvoorbeeld naar zo’n chillplek. Maar sommige kinderen zijn te boos en weigeren dat. Ga in dat geval, zeker bij oudere kinderen, zelf uit de situatie. Het voelt onnatuurlijk, want jij bent niet de ‘boosdoener’, maar je bent wel een trigger. Door weg te lopen, kan je kind makkelijker kalmeren en kun jij jezelf ook kalmeren.

Bespreek dit wel van tevoren, zodat je kind weet dat je dit niet doet om hem of haar nog bozer te maken, maar om zelf rustig te worden. Je kunt daar eventueel ook een codewoord voor afspreken, bijv. ‘cool down’ of ‘time out’ of gewoon ‘afkoeltijd’.

Bespreek na

Probeer zo veel mogelijk op een rustig moment, als je kind bedaard is, te achterhalen wat er aan de hand was. Dit geeft je informatie over wat je kind precies triggerde. Zodat je er mogelijk een afspraak over kunt maken om dit een volgende keer te voorkomen.

Als je dit fijne tips vindt, wil je ze dan voor me delen? Dan kunnen er nog meer ouders van profiteren. Dank je wel!

Heb je nog aanvullingen, dan lees ik ze graag hieronder!