2 Onmisbare voorwaarden voor respectvolle kinderen

Respectloos gedrag van een kind is een grote frustratie van ouders. Vooral ouders met pubers noemen dat regelmatig als een groot probleem. Ik leg dan meestal uit, dat het eigenlijk heel simpel is. Er zijn maar 2 dingen voor nodig. Maar die zijn wel onmisbaar, zonder dat lukt het niet.

Eerst even dit. Als je vindt dat je kind zich respectloos gedraagt naar jou toe, kijk dan even goed wat je daaronder verstaat. Ik ben bijvoorbeeld niet zo dol op het woord brutaal. Omdat ik vaak merk dat daarmee bedoeld wordt dat een kind niet mag zeggen of tonen, wat een volwassene zich wel kan permitteren.  Meestal een uiting van frustratie.

Ik vind dat volwassenen en kinderen gelijkwaardig zijn hierin. Dus een kind dat frustratie uit door bijv. te zuchten of met de ogen te rollen, dat kun je brutaal noemen. Maar als je zelf ook je ergernis over gedrag van je kind nonverbaal uit, dan zie ik eigenlijk niet zo het verschil. Dus wat mij betreft is het pas een probleem als het werkelijk respectloos is.

Dat betekent dat een kind gedrag laat zien wat je van niemand zou (hoeven te) tolereren. Dus uitschelden of gekleineerd worden. Door dat niet te accepteren en hierin je grens aan te geven, toon je zelfrespect. ‘Ik laat mij niet zo behandelen’.

Het is belangrijk dat je zelfrespect toont aan je kind. Als jij onvoldoende je grenzen hierin aangeeft, of als je niet voldoende opkomt voor je eigen behoeftes, dan is de kans groot, dat je kind zich teveel permitteert wat dit betreft en te weinig respect voor je heeft. Dus zelfrespect is de ene voorwaarde.

De andere voorwaarde is dat je respect toont voor je kind. Dat betekent dat je je kind behandelt zoals je zelf behandeld wilt worden. Je permitteert je niet meer tegenover je kind dan tegenover een andere volwassene. Je kleineert je kind niet, je beledigt je kind niet, je scheldt niet. En je houdt rekening met de behoeftes van je kind.

Je neemt je kind dus serieus. Je kind ervaart dan ‘ik doe ertoe’. En dat mag je ook vragen van je kind, dat ze rekening met jou houdt, omdat jij er ook ‘toedoet’. Jullie beider behoeftes zijn precies even belangrijk.

Dus dat is wat je moet onthouden. Respecteer je kind en toon zelfrespect. Dan zal je kind vanzelf ook jou respecteren, rekening met je houden en zich in principe respectvol gedragen. Behalve soms, als de emoties te hoog zijn opgelopen in je pittige kind. Maar je zult ervaren dat hij daar dan oprecht spijt van heeft en oprechte excuses zal maken. En dat is ook een vorm van respectvol handelen.

Ik ben benieuwd wat je hiervan vindt, kun jij je hierin vinden? Ik hoor het graag, je kunt je reactie hieronder kwijt. Ook fijn als je het artikel wilt delen, dank je wel alvast.