Je kind als goeroe
Zit jij ook teveel in je hoofd? Ben je te weinig aanwezig in het hier en nu? Heb je geen tijd om een half uur te gaan zitten mediteren? Geeft niet, je kind kan je helpen.
Op de eerste plaats, als je jonge kinderen hebt tenminste, kun je profiteren van hun gave om altijd in het hier en nu te zijn. In plaats van je te ergeren omdat een peuter of kleuter geen idee van tijd heeft en niet weet wat opschieten betekent, kun je je er ook aan overgeven.
En dat kan misschien wel vaker dan je denkt. Natuurlijk niet als je geacht wordt op enig tijdstip ergens te verschijnen, al dan niet met kind. Hoewel, dat kan wel, als je maar een half uur eerder begint met vertrekken 😊
Maar het kan zeker als er niet iemand op je wacht. Let maar eens op hoe vaak je ongeduldig wordt, zonder dat het nodig is. Omdat jij in je hoofd al bij het volgende bent. Maar je kind heeft geen idee.
Het kan heerlijk ontspannend en verfrissend zijn om in het tempo van je kleintje mee te gaan. Ga er eens rustig bij zitten, kijk wat je kind zo boeit en ervaar dat je daarmee met je aandacht helemaal in het hier en nu komt. Samen naar een beestje kijken, bijvoorbeeld.
Een heel andere manier waarop je kind(ook een wat ouder kind) je kan helpen, is als signaleringsinstrument. Zodra jij namelijk in je hoofd zit, heeft je kind de neiging om ‘vervelend’ te worden, omdat ze de verbinding mist. Zeker pittige kinderen zijn erg gevoelig voor verbinding.
Momenten waarop je dit kan merken, zijn bijvoorbeeld bij het opstaan en het naar bed brengen. Jij bent met je hoofd al bij wat er allemaal moet gebeuren, voordat iedereen op tijd de deur uit is, of op tijd in bed ligt.
En daardoor ben je niet echt aanwezig in het moment. Je kind voelt dat en gaat treuzelen, dingen doen die niet moeten, dingen die je frustreren. Wakker worden! Het is een wake-up call dat je in je hoofd zit. En dat is niet waar het leven zich werkelijk afspeelt.
Een ander berucht moment is als jullie elkaar aan het eind van de middag weer zien. Thuis of op de kinderopvang. Grote kans, dat jij nog flink aan het denken bent (want dat heb je waarschijnlijk de hele dag zo gedaan), misschien nog wel aan je werk, of aan wat er straks moet gebeuren.
En oh, wat is je kind, of wat zijn je kinderen dan vervelend. Lastig zijn ze die kinderen, he, echt vervelend gedrag. Nee, hoor, helemaal niet. Ze geven alleen een seintje: ‘Papa, mama, wees aanwezig, maak verbinding met mij’ .
Neem daar dan even tijd voor. Beter voor je kind. Beter voor jou. Beter voor iedereen en voor de sfeer. Hè, hè, eindelijk hier en nu met je aandacht. De enige plek waar het leven altijd ervaren kan worden, waar jij werkelijk bent.
Ben je het met me eens? Wat is jouw ervaring? Laat het me weten, ik hoor graag van je.
Ook fijn als je het voor me wilt delen, dank je wel alvast.
