Omgaan met tegenslagen van je kind

Vorige week zijn de examenuitslagen bekend geworden. Overal hangen vlaggen met schooltassen. Maar niet iedereen heeft goed nieuws gehad. Soms verwacht, soms onverwacht, kreeg iemand te horen dat ie gezakt was. Aanleiding voor het artikel van deze week. Hoe ga je als ouder om met de tegenslagen van je kind?

Wij mensen houden niet van tegenslag. In feite is ons hele doen en laten gericht op het bereiken van fijne dingen en het ontlopen van nare dingen. Want tegenslag geeft ons een akelig gevoel en dat willen we vermijden.

Maar tegenslag is niet te vermijden, het hoort bij het leven. Proberen tegenslag te vermijden is vechten tegen de bierkaai. Of erger: als de tegenslag er al is en jij wilt het niet accepteren, dan vecht je tegen iets wat zo is. Vechten tegen de realiteit is verloren energie en geeft alleen maar meer pijn.

Op die manier maken we het alleen maar erger. Daarom is acceptatie zo belangrijk. Zie in dat het is zoals het is. Vecht er niet tegen. En nee, dat had je niet gewild. En ja, het doet je verdriet en laat je machteloos voelen. Maar er is wat er is.

Jouw weerstand tegen de tegenslag maakt dat je zoveel stress of frustratie ervaart. Vechten tegen wat is, doe je vanuit verkramping. Keer op keer heb je dezelfde gedachten. Dat iemand iets niet had mogen doen, dat jijzelf iets niet had moeten doen of anders had moeten doen. Zo hou je de emoties in stand.

Acceptatie geeft rust en ruimte. Je maakt ruimte voor de werkelijke gevoelens die erbij horen. Je voelt de pijn in plaats van de weerstand. En het wonderlijke met emoties is: als je ze er helemaal laat zijn, komen ze tot rust. Pijn is meestal beter te dragen dan je van te voren denkt.

Acceptatie wil niet zeggen, dat je niets onderneemt. Maar handelen vanuit acceptatie is iets heel anders dan vechten tegen wat is. Je ziet meer mogelijkheden als er weer ruimte in je is. Je kijkt vooruit en hebt perspectief. Het geeft je ook de moed om verder te gaan of om opnieuw te beginnen. Met vertrouwen.

Het leven gaat op en neer. Voorspoed wordt afgewisseld door tegenspoed. Zoals regen en zonneschijn elkaar afwisselen. Dat geldt voor iedereen, dus ook voor je kind. Tegenslag hoort erbij. Dat is iets wat je kind ook zal ervaren. Steun het daarin.

Steunen doe je door de gevoelens van je kind te erkennen. Maak er geen drama van en poets het niet weg. Laat het zijn zoals het is. Als jij tegenslag kunt aanvaarden en zien dat het erbij hoort, dan kan je kind door jouw acceptatie ook leren ontspannen in tegenslag. Geef het ruimte en tijd.

Sommige tegenslag roept de vraag op “Hoe nu verder?” Bekijk wanneer de tijd rijp is om het daarover te hebben. Doe dit niet te snel, dan is het weer alsof het verdriet weggepoetst moet worden. Misschien komt je kind zelf met een oplossing voor hoe het verder moet. En anders kun je je hulp aanbieden.

Concreet betekent dit, dat je eigenlijk weinig meer hoeft te doen, dan er even te zijn voor je kind. Beaam wat je kind vertelt, dat het niet leuk is of zelfs heel erg is. Wees gewoon even samen in de teleurstelling of het verdriet.

En dit klinkt eenvoudiger dan het is misschien. Want willen wij ouders niet altijd het beste voor ons kind? Dat het hen altijd goed gaat? Daarom voelt een tegenslag van een kind ook altijd als tegenslag voor ons. En daar moeten we dus zelf ook mee om kunnen gaan. Accepteren dus 🙂

Herken je wat ik hier schrijf? Laat het weten bij de reacties. En delen op de social media is fijn, dank je wel alvast.