De 1e stap om problemen met je pittige kind op te lossen

Als je een pittig kind hebt, kom je gemakkelijk in een negatieve spiraal terecht. Je gaat als ouder harder ‘werken’ om te zorgen, dat het gedrag van het kind verandert. Tegelijkertijd lijkt het kind steeds vaker in weerstand terecht te komen. Natuurlijk hangt dit ook samen met de irritaties en frustraties, die wederzijds ontstaan. Maar er is ook nog iets anders aan de hand.

Ouder en kind komen steeds vaker tegenover elkaar te staan. Er ontstaat strijd en verwijdering. De ouder piekert zich suf hoe hij het gedrag van het kind kan sturen. Je gaat van alles proberen. Straffen, afspraken maken, beloningssystemen. Maar dat werkt niet, of alleen maar tijdelijk, of zelfs averechts. Want jouw kind wil juist helemaal niet gestuurd worden.

Het kind raakt ook verzeild in een negatieve spiraal. Het lijkt dan misschien wel of je kind het niks kan schelen en hij of zij maar doet wat ie wil. Maar dat is schijn. Een kind wil het ook graag goed doen en heeft daar evenveel last van als jij.

Wat er als eerste moet gebeuren is dat je weer samenkomt als ouder en kind. Dat er weer verbinding ontstaat. Een gevoel van elkaar helpen. Uit de strijd. Ik zeg altijd “niet meer tegenover elkaar, maar naast elkaar.” Ik zie een gezin dan altijd voor me als een kringetje, waarin de plek van iedereen even belangrijk is. Je kind mag ook verantwoordelijkheid dragen voor hoe het gaat in huis. Maar dan wel op zijn eigen manier.

Wat hiervoor in de eerste plaats nodig is, is vertrouwen.  Vertrouw er maar op, dat je kind het ook graag goed wil doen. Het lijkt misschien soms niet zo, maar natuurlijk is dat zo. Je weet toch van andere momenten in je leven, dat je kind ook heel lief, zorgzaam en behulpzaam is. Daar steek je op in.

Je moet je realiseren, dat je het niet alleen hoeft te weten. Samen met je kind oplossingen zoeken is veel vruchtbaarder. Om een aantal redenen. Kinderen kunnen creatiever zijn in het bedenken van oplossingen. Ze voelen zich erkend als ze mee mogen denken en praten. Een afspraak, die je echt samen maakt, daar houden kinderen zich veel beter aan dat een ‘afspraak’, die van jou komt.

Om dit succesvol te kunnen doen, moet je wel je houding veranderen. Daarvoor is soms moed nodig. Het kan kwetsbaar voelen. Je kunt bang zijn, dat je kind de baas gaat worden. Maar dat gebeurt niet, als jij je eigen behoeften en grenzen maar goed in de gaten houdt.

Je moet jezelf en je gezin de tijd geven om dit te leren. Het is oefenen. Want je bent niet gewend om zo open naar je kind te luisteren. Vaak vullen we als ouders van te voren al in hoe iets zit. En hebben we de afspraak, die gemaakt moet worden ook al duidelijk voor ogen. Je moet leren om dat los te laten

Maar als je dat lukt, als je met vertrouwen, geduld en volharding deze aanpak gaat invoeren, dan kun je heel veel bereiken. Ik heb klanten gehad, waar het heel snel ging, waar de sfeer al heel snel verbeterde alleen al doordat ouders en kinderen gingen samenwerken. Er ontstaat dan heel snel weer verbondenheid. Het spel van ‘wie is de baas?’ hoeft niet meer gespeeld te worden. Dat scheelt veel strijd.

Hoe je dit in precies in praktijk brengt, vanaf het veranderen van je houding tot een stappenplan om samen met je kind oplossingen te vinden, krijg je aangereikt in mijn onlineprogramma Stap voor stap een gelukkig gezin. Lees hier wat dit programma voor jou kan betekenen