Voor ouders die het (te) druk hebben

Veel ouders hebben het druk, merk ik. Net als leerkrachten. Dat leidt tot volwassenen, die maar half met hun aandacht in het hier en nu zijn. En kinderen reageren daarop. Geen wonder, denk ik dan, dat (vooral gevoelige) kinderen gedrag laten zien waar volwassenen dan weer niet blij van worden. Hoe aanwezig ben jij? 

Veel ouders hebben het druk op hun werk.  Ze hebben een hoofd vol kwesties en klussen en kunnen het werk moeilijk loslaten. Of vervangen de ene klussenlijst in hun hoofd (werk) door de andere (boodschappen, koken, kinderen naar bed, huiswerk, noem maar op).

Waardoor je niet echt aanwezig bent, niet met je volle aandacht in het hier en nu. Kinderen voelen dat. Die hebben jou de hele dag gemist en willen verbinding. Ben jij niet of maar half aanwezig, dan kan het zijn dat ze ‘vervelend’ gaan doen. Waarmee ze eigenlijk reageren op jouw afwezigheid.

Dat maakt een spitsuur als ’s avonds thuiskomen, eten koken, samen eten en kinderen naar bed brengen tot een precair onderdeel van het gezinsleven. Voor veel ouders een enorme uitdaging. En dat kan echt makkelijker.

Zorg om te beginnen voor verbinding als je thuiskomt. Neem even tijd om je kinderen aandacht te geven. Te kijken wat ze aan het doen zijn. Te knuffelen (ook je grote kind vindt dat fijn!). Dat geldt ook als je ze ophaalt bij de oppas of bij het kinderdagverblijf. Maak bewust verbinding.

Stop met haasten, kies bewust een lager tempo, dat werkt veel beter. Nu even een kwartiertje volle aandacht geven, maakt dat alles daarna soepeler verloopt. Gebruik dit kwartiertje als een moment van mindfulness. Dat werkt ook ontspannend voor jouzelf. Zodat je uit de ‘werkstand’ kunt stappen.

Wat ook kan helpen is je er onderweg al op voor te bereiden. Probeer onderweg naar huis, op de fiets, in de auto of bus en trein al het werk los te laten. Breng je aandacht naar het hier en nu. En realiseer je dat zo dadelijk je kind(eren) je aandacht zullen vragen.

Hetzelfde geldt voor de ochtend. Neem de tijd om wakker te worden, dus zet de wekker gewoon ietsje eerder. Zodat je niet direct in de werkmodus staat van alles wat er moet gebeuren die dag. Dan heb je ook tijd om je kind te knuffelen, verbinding te maken. Ook je kinderen aankleden terwijl ze dat heus al zelf kunnen, is een prima manier om even verbinding te maken.

Realiseer je dat het leven geen afvinklijstje is. Het is zo zonde als je van de ene dag in de andere rolt en alleen maar bezig bent met ‘alle ballen in de lucht’ te houden. Dat is trouwens ook onzin, er zijn ballen in de lucht te houden (zie mijn vorige blog)

En misschien heb je werkelijk veel te doen, kan dat dan anders? Wat kun je uitbesteden? Waar kun je iemand voor inhuren? En vooral: moet alles eigenlijk wel zoals je denkt dat het moet?

Het is een cliché, maar wel waar: voor je het weet zijn je kinderen groot. Vergeet niet waarom je aan een gezin begonnen bent. Zet je gezin en jezelf bovenaan. Zorg dat er genoeg te genieten valt. En doe het nu. Het leven is namelijk altijd NU 🙂

Doe je dat niet, dan is dat niet alleen jammer van de gemiste kans om te genieten met je gezin. Maar je hebt ook grotere kans dat je afstevent op een burnout. En vaak zie je dat mensen het daarna anders gaan doen. Maar dat kan ook daarvoor. Dat kan ook nu.

Dus eigenlijk bij deze mijn oproep: onderzoek eens welke ballen jij allemaal in de lucht denkt te moeten houden. Klopt dat wel? Hoe kun je dat anders doen? Hoe ga jij zorgen voor voldoende momenten van echte aandacht, van verbinding, met je kind(eren), met jezelf (en je partner)?

Wat is jouw idee hierover? Ik lees het graag. Enne… delen is fijn, dank je wel alvast.