Wat vrede te maken heeft met opvoeden

 

Wereldvrede is iets waar we geen enkele invloed op lijken te hebben. Zelf geloof ik ook niet dat er werkelijk vrede kan voortkomen uit oorlog. Vrede dwing je niet af. Echte vrede moet van binnenuit komen. Vrede op aarde begint daarom met vrede in ieder mens. Overpeinzingen aan de vooravond van Kerst…

 

Vrede ontstaat door acceptatie. Een prachtig voorbeeld in deze is natuurlijk Nelson Mandela. Alleen doordat hij de situatie accepteerde zoals die was en weigerde om verbittering toe te laten, kon hij na zo’n lange gevangenschap ongebroken vrijkomen. Hij keek niet naar het verleden, maar naar de mogelijkheden in het nu. Hij bleef vertrouwen houden in de toekomst.

Acceptatie betekent accepteren dat iets is zoals het is. Het betekent niet, dat je wilt dat het zo blijft, maar dat je beseft, dat het zinloos is om te strijden tegen wat is. Toch doen we dat heel veel. We doen het met onze gedachten. We oordelen en veroordelen. We verzetten ons tegen iets wat al gebeurd is. Het is zinloos en levert alleen maar ongelukkig zijn op.

Accepteren betekent ook erkenning. Je openstellen voor wat is. Dat betekent ook je openstellen voor de pijn, die het meebrengt of de frustratie. Ik heb ontdekt dat je in elke emotie rust kunt vinden door deze te accepteren. Het ‘er te laten zijn’. Niet meegaan in gedachten en verhalen over hoe erg het is, dat het niet mag, enz. Vanuit deze rust en acceptatie kun je veel gemakkelijker weer verder.

In het opvoeden betekent dit het accepteren dat je kind is zoals ie is. Je kind erkennen in zijn of haar eigenheid. Nieuwsgierig zijn en proberen niet te oordelen. Ik geloof ook, dat je je kinderen niet voor niets krijgt. Je kind kan een uitdaging zijn voor jou om te groeien. Daarnaast is het jouw taak om je kind te helpen zichzelf te helpen, door zichzelf te leren kennen.

Acceptatie en erkenning is voor je kind van onschatbare waarde. Neem dit als uitgangspunt en laat het idee los dat je alles zou kunnen ‘oplossen’.  Zoek samen met je kind uit wat werkt en wat niet. Zo kan je kind groeien en jij ook. Als je ziet hoe belangrijk dit is, kun je verlost worden van de machteloosheid en frustratie, die je misschien ervaart.

Nelson Mandela kan ons daarbij enorm inspireren. Als je maar inziet dat hij gewoon een mens is. Geen heilige. Net zo gewoon mens als jij en ik. Wat hij liet zien, zit dus ook in ons. Laten we op zoek gaan om deze kracht, deze bron van vrede,  in onszelf te vinden.