Wel of niet negeren, hoe zit dat precies?

In opvoedland is negeren vrij gebruikelijk. Gewenst gedrag mag je belonen door een complimentje te geven. Negatief gedrag kun je het beste negeren, is het advies. Helaas merken nogal wat ouders, zeker van pittige kinderen, dat het helemaal niet werkt. Toch kan het soms wel handig zijn.

In principe vind ik negeren een slecht advies. ‘Het kind wil alleen maar aandacht’, wordt er dan gezegd. Ja, en? Kennelijk is er dan iets aan de hand. Er zit je kind iets dwars en kennelijk heeft je kind geen andere manier voorhanden dan het huidige, ongewenste gedag.

Negeren zoals het meestal bedoeld is, betekent ook het negeren van je kind. En dat is, zeker bij pittige kinderen, olie op het vuur. ‘Jij wilt me niet horen? Nou, dan gooi ik er nog een schepje bovenop’. Logisch eigenlijk, want kinderen willen, net als volwassenen, gehoord en gezien worden.

Ik denk dat het beter is om te kijken wat er aan de hand is. Je kind te helpen met de situatie. Dat kun je bijvoorbeeld doen door te benoemen wat je ziet of wat je denkt dat er aan de hand is. ‘Kennelijk zit je iets dwars, je ziet er boos uit (of niet blij, of teleurgesteld, of … )’

Eigenlijk negeer je dan wel het gedrag zelf, maar niet het kind. Je besteedt even geen aandacht aan de manier waarop je kind aandacht vraagt, maar maakt wel contact over wat er aan de hand is. En dat is iets wat pittige kinderen juist nodig hebben.

Want wat er vaak gebeurt, is dat alle aandacht naar het ongewenste gedrag gaat. Onbesproken blijft wat er aan ten grondslag lag. Dus het werkelijke probleem wordt niet opgelost. In feite helpt dat een kind helemaal niet. Het werkt alleen maar negatieve gedachten over zichzelf in de hand.

Ook als je kind je commandeert of taal gebruikt die je liever niet hoort, kun je ervoor kiezen om dat even te negeren. Soms is er zoveel spanning dat het je kind niet lukt om het op de juiste manier te vragen.

Eventueel kun je het even hardop ‘vertalen’. Bijvoorbeeld, als je kind in de stress om te laat te komen, zegt ‘jij moet mijn tas van boven halen’. Dan kun je antwoorden: ‘Je bedoelt, mama wil je even mijn tas van boven halen? Ja, lieverd, dat is goed’. En verder maak je er niet zoveel woorden aan vuil, want dat heeft weinig nut. Je kunt wel boos worden, maar daar is niemand mee geholpen.

Overigens is er wel een situatie waarin je je kind het beste even kunt negeren. Maar dan heb je het ook aangekondigd. Als je kind bijvoorbeeld door blijft drammen over iets wat je al besproken hebt, kun je zeggen ‘lieverd, ik heb jou gehoord en jij hebt mij gehoord. En nu zijn we uitgepraat, want het wordt niet meer anders. Dus je kunt wel blijven vragen, maar dan krijg je geen antwoord meer’.

Als je dit een fijn artikel vindt, wil je het dan voor me delen? Zodat we nog meer ouders bereiken. Dank je wel. Ook je reactie is hieronder welkom, zoals altijd.