De mythe van het consequent zijn

Vind jij het ook zo moeilijk om consequent te zijn? Gelukkig,  je bent een mens 🙂 Dat ouders altijd consequent moeten zijn is één van de grootste misverstanden m.b.t.  opvoeden. Het is een algemeen geldende overtuiging, die de meeste mensen in dit land zullen onderschrijven en die tegelijkertijd voor zoveel onrust en zelfkritiek zorgt. Want wie lukt het nu om altijd consequent te zijn?

Consequent zijn vraagt eigenlijk van je, dat je altijd op elk moment op een bepaalde situatie hetzelfde reageert. Maar hoe vaak zijn situaties altijd precies hetzelfde eigenlijk? En ben jij niet elke keer anders? Uitgerust of juist niet, opgewekt of juist prikkelbaar, open of juist afgesloten, met een hoofd vol gedachten. Jouw behoeftes verschillen van dag tot dag, van moment tot moment.

Consequent zijn is in strijd met echt zijn. Authentiek zijn. En daar zit hem de kneep. Dat maakt het zo moeilijk om consequent te zijn. Je moet jezelf geweld aandoen om consequent te zijn. Je reactie naar je kind toe is niet meer wat je werkelijk voelt of wilt, maar komt vanuit gedachte dat je consequent moet zijn.

Weet je dat het helemaal niet nodig is om consequent te zijn? Wat je kind echt wil, is jou als mens ontmoeten. Ervaren dat je echt bent. Pas dan ben je betrouwbaar namelijk. En geef je je kind een basis waarin hij kan ontspannen. Omdat hij weet dat je open en eerlijk bent, laat zien wie je bent. Tegelijkertijd geef je je kind daarmee ook de ruimte om echt te zijn zoals ie is. En is dat niet één van de belangrijkste dingen die je je kind wilt meegeven?

Dit betekent niet, dat er geen regels meer hoeven te zijn. Maar als je regels samen met je kinderen (en je partner ) afspreekt, zijn het afspraken. En dan spreekt het vanzelf dat iedereen probeert zich daaraan te houden. Maar soms lukt dat niet en dan kun je dat aangeven. Ook waarom het niet is gelukt. Dat geldt zowel voor jou als voor de anderen. En soms is het omdat regels niet werken. Dan is het nodig om nog weer eens goed naar die regel te kijken.

Ook gewoontes zijn handig. Omdat het  (gezins)leven dan makkelijker verloopt. Goede gewoontes beginnen meestal als afspraak of regel, en als ze ingeslepen zijn, zijn het gewoontes geworden. Dan hoef je het er niet meer over te hebben. Gewoontes doe je gewoon altijd zo. Daar is consequent zijn dus ook niet zo moeilijk.

Mijn tip is dus: maak goede afspraken met elkaar over de dingen die belangrijk zijn. Zoals eten, snoepen, tv kijken, computeren, klussen doen, enz. Wat goed werkt is dat jij als ouder de kaders zet (hoeveel snoep, schermtijd, klusjes, enz.) en je kind autonomie geeft in het hoe en wanneer.

In het begin kan het zijn dat je kind toch probeert de regels nog te veranderen. Houd dan vast aan wat er is afgesproken (consequent zijn dus, inderdaad 🙂 ). Verwijs dan naar de afspraak en geef erkenning (“wat jammer nou dat je schermtijd op is, je wilde graag nog even door. Maar het goede nieuws is: morgen is er weer nieuwe schermtijd :)”). Laat het daarbij en laat je kind gerust even mopperen.. Onthoud: een boos kind is geen strijd. En meestal neemt dit af als je kind aan de afspraken gewend is, want je kind houdt ook van duidelijkheid.

Lukt het jou om de dagelijkse dingen in goede afspraken te vatten? Wat is jouw ervaring? Laat het weten, ik hoor graag van je.

En delen is fijn, dank je wel!