Hoe je vrede vindt en goede voornemens waarmaakt

Vrede op aarde is wel iets wat we wensen, maar wij lijken daar geen enkele invloed op te hebben. Ik denk dat er vrede in de wereld komt, als er vrede in onszelf is. Vrede betekent voor mij: rust, acceptatie, aanwezig zijn en liefde. Breng vrede in de wereld, begin bij jezelf 🙂

Als je je gedachten een beetje in de gaten houdt, zul je merken, dat er onophoudelijk gebabbel is in je hoofd. En veel van die gedachten leveren commentaar. Je had beter dit, je zou eigenlijk dat, je wilt eigenlijk iets anders dan er is. Dat schept ontevredenheid en spanning.

Accepteren van wat er is, dat het nu eenmaal zo is als dat het is, kan wél rust brengen. Ik kan dat ervaren als ik mijn aandacht breng naar het hier en nu, naar wat er nu is, wat ik nu ervaar. Het lijkt juist ver weg te zijn als ik veel in gedachten ben. Druk met wat allemaal moet gebeuren.

Voor mij is het daarom belangrijk om me bewust te worden van mijn aandacht. Aandacht voor het hier en nu, voor de ervaring van al mijn zintuigen op dit moment, geeft onmiddellijk ontspanning. Als mijn aandacht veel naar mijn gedachten gaat bouwt zich eerder spanning op. Aandacht voor het hier en nu kun je oefenen door te mediteren of een oefening voor mindfulness te doen.

Acceptatie is voorwaarde voor vrede. Je stopt met vechten tegen wat er is. Dat geeft onmiddellijk een gevoel van rust in jezelf.

Dat is niet altijd even makkelijk, dat weet ik. Het helpt om eerst de emotie te laten komen en gaan. Maar doe dat dan zonder de emotie te voeden met je gedachten. Wees je alleen het gevoel gewaar, dan verdwijnt het ook vanzelf weer.

Moet je dan alles maar accepteren? Ja en nee. Wel in de betekenis van zien dat het nu eenmaal zo is, je kunt het verleden en het heden niet veranderen. Wat is, dat is. Wat was, dat was. Juist als je dat inziet kan er ruimte komen om dingen waar je niet tevreden over  bent, anders te doen.

Je hoeft dan niet te vechten tegen wat is, maar kunt vooruit kijken naar wat je zou willen. Dingen hoeven niet te blijven zoals ze zijn. Je gaat je richten op verandering.  In die zin zou je kunnen zeggen dat je het niet accepteert dat het is zoals het is. Verandering vanuit acceptatie dus.

Bij het veranderen is het heel belangrijk om je te richten op wat je wilt. Vaak weten we heel goed wat we niet willen, maar door daar onze aandacht op te richten, zijn we nog steeds niet bezig met wat we wel willen.

Wat aandacht krijgt, groeit.  Dus is het slimmer om je te richten op hoe je het zou willen. Visualiseren hoe je het graag wilt, is een heel effectief middel. Trouwens, het bezig zijn met hoe je het wilt, i.p.v. vechten tegen hoe het is of nadenken over een probleem, is sowieso al veel leuker en geeft moed.

Dit is van oudsher een tijd van terugblikken en vooruitkijken. Misschien sta jij  ook wel even stil bij het afgelopen jaar. Kijk dan vooral naar al die dingen waar je dankbaar voor kunt zijn.

En heb je goede voornemens of plannen, dan heb ik nog wat tips voor je:

• Richt je op hoe je het wilt, visualiseer hoe het eindresultaat eruit zal zien, zal voelen, klinken, luisteren. Maak een foto, een tekening of een collage om het voor jezelf zichtbaar te maken. Geef hier regelmatig aandacht aan.
• Zorg voor een supportgroep en een klankbord. Je doet het zelf, maar doe het niet alleen!
• Heb geduld, hou vol, heb vertrouwen in het leven.
• Geniet van alle goeds wat je onderweg naar je einddoel meemaakt. Alle kleine stapjes die je maakt. Vergeet niet om ondanks je focus op het einddoel vooral met je aandacht in het hier en nu te blijven!

Ik wens je hele fijne kerstdagen en een mooi nieuw jaar!

PS ligt jouw verlangen in de sfeer van je gezin, wil je meer rust in huis, een beter contact met je kind, minder strijd of meer eensgezindheid met je partner? Dat is een verlangen wat je eenvoudig kunt realiseren door deel te nemen aan het onlineprogramma ‘Stap voor stap een gelukkig gezin’.

Fijn als je dit blog wilt delen, alvast bedankt. En wil je reageren, dan kan dat hieronder, ik hoor graag van je.

In 4 stappen naar een gelukkig gezin

Twee week geleden schreef ik in “Breng vrede in je gezin” over het belang van vrede en verbondenheid in je gezin. De vraag “Hoe krijg je dat nu in praktijk voor elkaar?” bleef toen nog onbeantwoord. Dat antwoord kun je nu hieronder lezen. In 4 simpele stappen naar een gelukkig gezin. Want vrede en verbinding is wat ons echt gelukkig maakt.

De eerste stap is: stop met (ver) oordelen.  Daarvoor is het natuurlijk eerst nodig dat je herkent wanneer je dat doet. Vaker dan je misschien denkt, kan ik je vertellen. Hoe meer je in staat bent je eigen gedachten op te merken, hoe meer je ontdekt dat je eigenlijk barst van de overtuigingen en oordelen. (Gelukkig maar dat je sowieso al niet alles uitspreekt wat je denkt.) Nou geeft dat op zich niks. Het is normaal, zo werkt ons denken nu eenmaal. Dus veroordeel jezelf er niet om, dat is alleen maar meer van hetzelfde 🙂

Oordelen of veroordelen heeft twee nadelen: het sijpelt door in wat je zegt en kan de ander kwetsen. Het tweede nadeel is, dat je niet meer open bent. Het denken denkt het wel te weten: zo is het. Waardoor je niet meer kunt zien hoe die ander eigenlijk is. Je focust ook vooral op bevestiging van je mening en ziet over het hoofd dat iemand altijd meer is dan wat jij van hem denkt. Zelfs al is dat op een bepaalde manier waar. Dus gaat het over je kind: je kind is nooit altijd slordig, lastig, snel boos, brutaal. Ga juist op zoek naar situaties, die jou het tegendeel laten zien.

De tweede stap is: luister met aandacht naar je kind of je partner. Pak je momenten. Als je kind signalen afgeeft, dat iets hem bezig houdt, hetzij een probleem, hetzij iets wat erg plezierig is of belangrijk voor hem of haar, luister dan. Geef hem al je aandacht. Waak ervoor om je eigen inbreng te geven, dat kan je kind frustreren of op zijn minst bij zijn eigen ervaring weghalen. Parkeer je eigen gedachten en probeer je kind te begrijpen. Alleen hummen of weergeven wat je denkt te horen (’daar werd jij wel enthousiast van, of niet’) is voldoende.

De derde stap is: waardeer jouw eigen behoefte als precies even belangrijk als die van je kind of je partner. Neem de behoefte of zorg van de ander serieus, evenzeer als die van je zelf. Dat betekent dat je jezelf niet op de voorgrond zet, maar ook niet jezelf wegcijfert. Dit is een hele belangrijke stap. Het voorkomt dat ouders vanuit macht opvoeden, maar ook dat ouders over zich heen laten lopen. Beide is onwenselijk en dus ook niet nodig. Ga hier zorgvuldig mee om en je zult merken dat het wederzijds respect vanzelfsprekend wordt.

Hieruit vloeit logischerwijs de vierde en laatste stap voort: streef in geval van conflicten zoveel mogelijk naar een oplossing, die voor iedereen goed is. Zoveel mogelijk, want het kan niet altijd. Een oplossing zoeken vraagt even tijd en die heb je niet altijd op dat moment natuurlijk. Maar het streven is erg belangrijk. Het is een manier van omgaan met elkaar, die ervoor zorgt dat iedereen zich gezien en gerespecteerd voelt. Kinderen leren op die manier op een vanzelfsprekende manier om respect te hebben voor anderen, maar ook voor wat ze zelf nodig hebben. En ze leren hoe je zonder ruzie conflicten kunt oplossen.

Zoals gezegd: het zijn simpele stappen, simpel te onthouden. De uitdaging zit hem zoals zo vaak in het doen. Besef goed wat de voordelen zijn van deze aanpak. Meer rust en harmonie in je gezin. Neem dit serieus en werk eraan. Waardeer jezelf voor elke stap die je zet, voor elke keer dat het gelukt is om goed te luisteren of een conflict op te lossen. Het is in mijn ogen één van de meest waardevolle ervaringen, die jij je kind kunt meegeven. En tegelijkertijd profiteer jij er nu ook van door een betere sfeer in je gezin 🙂 . Dus: wat let je? Succes!