Dit is cruciaal bij het begrenzen
Op een goede manier begrenzen is nogal eens moeilijk voor ouders. Zeker als je een pittig kind hebt. Want hoe doe je dat zonder dat je het aantal conflicten alleen maar doet toenemen? Ik vertel je in dit blog wat cruciaal is.
Bied duidelijkheid vooraf
Zorg ervoor dat je van tevoren een duidelijke afspraak hebt gemaakt. Zodat je kind weet wat er van hem of haar verwacht wordt. Wat wel en wat niet mag, zou je ook kunnen zeggen. Of wanneer iets mag of eindigt.
Wees resoluut in het handhaven
Als je kind zich er toch niet aanhoudt, wees dan resoluut. Bijvoorbeeld, je kind zet de tv niet uit op de afgesproken tijd. Dan doe je dat zelf met de woorden ‘helaas, pindakaas, het programma is afgelopen, de tv gaat uit’. Zorg wel dat je kind dit kon weten (dus duidelijke afspraak).
Geef kort erkenning en accepteer frustratie
Verwacht niet dat je kind stralend de tv uitdoet of opgewekt stopt met gamen. Het is gewoon lastig om daarmee te stoppen, dat vinden we zelf ook vaak. Dat kun je erkennen, alleen verandert dat niks aan het feit dat de tv uitgaat. ‘Je vindt het niet leuk en dat snap ik ook wel. Je mag ook wel even balen. Wees maar even boos’.
Laat het bij je kind
Accepteer dus de frustratie van je kind en laat het daar. Het is verder niet jouw probleem. Natuurlijk heb je liever dat je kind goedgemutst is en houd je van harmonie. Maar het hoort bij het leven dat dingen leuk zijn en niet leuk. En het hoort bij een kind (en bij een mens) om soms blij te zijn en soms boos. Dat gaat ook wel weer over. Een soort van ‘laconiek’ blijven, helpt.
Grijp alleen in als je kind zijn frustratie op een ongewenste manier uit
De enige situatie waarin je nog wel iets moet, is als je kind zijn frustratie op een verkeerde manier uit. Het op een broertje of zusje afreageert. Of met iets gaat gooien bijv. Dan is het zaak om je kind te helpen om op een andere manier zijn frustratie te ontladen. Hoe je dat kun doen, zal ik een volgende keer een blog over schrijven 😊
Wat een fijne en duidelijke manier van kijken naar een kind heb jij! Ik voel heel veel her en erkenning.
Wat fijn, Jascha. Ik hoop dat je ook met mijn tips uit de voeten kunt. Succes!
Hartelijke groeten,
Karla
Duidelijke tips! Wat ik zo lastig vind is dat de frustratie bij mijn zoontje zo lang blijft hangen. Hij blijft dan nog heel lang boos en chagerijnig (lang is een kwartier tot soms wel een half uur). En dan vooral het geluid van het huilen en klagen.
Ja, dat is een beetje wat het is. Mijn ervaring is dat hoe lastiger ouders dit vinden, hoe langer het kan duren.
Je kunt ook zeggen ‘wees maar even boos’ en er verder niets op uit doen. Dus je hoeft het niet te bagatelliseren, maar je hoeft het ook niet groter te maken. Dat helpt vaak het beste.
En als de manier waarop hij zijn frustratie uit echt hinderlijk voor anderen, dan mag hij leren dat daar een grens aan is, en bijv. ergens gaan zitten huilen of schreeuwen waar niemand er last van heeft.
Als je kind nog erg jong is, kun je kijken of afleiden helpt na een tijdje, sommige kinderen blijven een beetje hangen, die hebben wat hulp nodig om er weer uit te komen. Een dikke knuffel helpt soms ook.
Dank voor de tips! Ik ga het eens uitproberen.
Dat is goed, Loes, succes!
en als je nog vragen hebt, laat het weten.