Luister eerst voor je praat
Luisteren is zo belangrijk in het opvoeden. Luisteren naar je kind. Echt luisteren. Het is belangrijk voor je kind, maar ook voor jou. Een kind wat zich gehoord en begrepen voelt, kan vervolgens ook luisteren naar wat jij zegt. Wij slaan die stap vaak over en beginnen direct met uitleggen en praten. En dat werkt niet.
Luisteren is alles behalve een objectieve bezigheid. Afhankelijk van de persoon, die luistert , of het moment, worden er andere dingen gehoord. Goed luisteren vergt daarom in de eerste plaats dat je luistert met al je aandacht. Zodat je ook hoort wat er gezegd wordt.
Wat goed luisteren vooral in de weg zit, is ons eigen denken. Let maar eens op als je naar iemand luistert: alles wat je hoort roept onmiddellijk een gedachte bij je op. Je bent het eens, of niet eens. Je denkt “wat erg voor die persoon”, of “wat leuk”. Er komt een vraag in je op. Of een gedachte over iets wat eraan gelinkt is. Wat dan ook, maar er komt (bijna) altijd een gedachte.
Vervolgens gaat onze aandacht naar die gedachte. Je denkt erop door, waardoor je niet meer goed luistert. Of het maakt dat je iets wilt zeggen. Je wacht dan op een ademteug bij de ander, zodat je je je eigen gedachte te berde kunt brengen. Of je eigen gedachte is een interpretatie van wat die ander zegt en kleurt vervolgens wat je nog meer hoort.
Kortom, goed luisteren valt nog niet mee. Er gebeurt van alles in je eigen hoofd, terwijl je naar een ander luistert. Maar gelukkig kun je dit wel trainen.
Zoals altijd is bewustwording de eerste stap. Krijg in de gaten wat er in je hoofd gebeurt. Bewustwording, zien wat er gebeurt, is altijd nodig om iets op een andere manier te kunnen doen.
Vervolgens kun je besluiten om niets met die gedachte te doen, maar te blijven focussen op wat de ander zegt. Je eigen gedachten en oordelen parkeren, noem ik het vaak. Ze hoeven niet perse weg, maar moeten gewoon even op hun beurt wachten. Soms zullen ze dan vanzelf verdwijnen, omdat ze later niet meer relevant blijken te zijn.
Door je eigen gedachten, en vooral ook je oordelen, te parkeren, krijgt de ander werkelijk ruimte om zijn verhaal te doen. Hij voelt ook dat er niet geoordeeld wordt, dat hij de ruimte krijgt. Dat voelt als acceptatie en dat is dan ook zo. Het is een uiting van respect. Van gehoord worden.
Gehoord en gezien worden, gerespecteerd en geaccepteerd, dat is een basisbehoefte van ieder mens. Dus ook van jouw kind. En daarom is luisteren zo belangrijk in het opvoeden. En is het de moeite waard om dat beter onder de knie te krijgen.
Bovendien maakt goed luisteren je communicatie veel effectiever. Want als je kind zich gehoord en begrepen voelt, pas dan kan ze zich openstellen voor jouw boodschap. Wij slaan die stap vaak over en dat is de reden, dat gesprekken met kinderen zo vaak weinig effect hebben.
Herken je dit? Of lukt het jou al heel goed om echt naar je kind te luisteren? En wat levert het dan op? Laat het hieronder weten, bedankt alvast!
heel erg herkenbaar en goed om weer bij stil te staan,dank je Carla!! Door het werken bij de telefonische hulpdienst de luisterlijn , lukt het luisteren naar onbekenden mij beter en beter. Maar met eigen kinderen val ik terug in mijn patroon van eerst praten en uitleggen en beperkt luisteren.
Ja, bij anderen is het altijd makkelijker dat bij je eigen kinderen. Daar wordt je nu eenmaal veel sneller getriggerd.
De kunst is om het ook dan bij de je kind te laten, i.p.v. het je persoonlijk aan te trekken of het tot je eigen probleem te maken.
Maar al doende leert men, dus succes! 🙂
Fantastisch stuk!
Nou, dank je wel, Farida 🙂