Slechte moeders bestaan niet

Slechte moeders bestaan niet (een enkele uitzondering daargelaten). Wel moeders, die zichzelf een slechte moeder vinden. Wat verdrietig is, omdat het niet waar is. En omdat moeders, die zo over zichzelf denken, hun kinderen het grootste deel van hun kwaliteiten onthouden. Reden genoeg om er iets aan te doen. Niet omdat je een slechte moeder bént, maar omdat deze gedachte schadelijk is voor jou en je kinderen.

Iedereen heeft overtuigingen over zichzelf, positieve en negatieve. Vooral deze laatste zijn helaas vaak in overvloed aanwezig. Ze maken dat niet al onze kwaliteiten tot hun recht komen. Negatieve overtuigingen over jezelf leggen je lam. Ze laten je piekeren, geven je een tunnelvisie op je leven en maken het leven moeilijker dan nodig is. En dat komt alleen maar doordat we ze geloven.

Daar ligt ook gelijk de oplossing in verscholen. Wil je er geen last meer van hebben, dan moet je ze niet langer geloven. Een gedachte is een gedachte. En niet meer dan dat. Een bedenksel dat bestaat in je hoofd. En als zodanig niet reëel is. Niet bestaat. Je kunt voor hetzelfde geld iets anders denken.

Uit onderzoek blijkt ook, dat succesvolle en gelukkige mensen andere gedachten hebben dan ongelukkige mensen. Andere overtuigingen over zichzelf geloven, povitieve overtuigingen. De negatieve overtuigingen, die je onderuit halen, moet je dus niet meer geloven, want het brengt je niks.

Is het zo simpel? Ja, in feite wel. Het is simpel. Maar daarmee nog niet gemakkelijk om uit te voeren. Er zitten een aantal haken en ogen aan.

Ten eerste moet je je bewust zijn van je negatieve overtuigingen. Soms zitten ze wat meer verscholen in je onderbewustzijn. Je kunt ze leren herkennen door je bewuster te worden van wat je denkt. Welke negatieve gedachten keren regelmatig terug? Welke overtuiging ligt hieraan ten grondslag?

Ten tweede moet je inzien, dat het “maar” gedachten zijn. Echt begrijpen, dat ze niet bestaan. Je kunt ze onderzoeken: hoe waar is deze gedachte? Is het altijd waar? 100%? Een overtuiging, die niet altijd opgaat, is dus niet waar. Ben jij altijd een slechte moeder, of doe je ook goede dingen? Dan is het dus gewoon niet waar, dat je een slechte moeder zou zijn.

Vraag jezelf af: hoe zou ik zijn zonder deze overtuiging? Hoe zou je dan zijn? Hoe zou je handelen? Zie je dat het loslaten van deze overtuiging je veel meer ruimte geeft? Ruimte om te zijn wie je werkelijk bent. Ruimte voor je kwaliteiten. Laat het los en je kunt beginnen met leven en met het avontuur dat opvoeden heet.

Zie dat je dus een keuze hebt. Natuurlijk zijn deze gedachten niet opeens verdwenen. Bepaalde gedachten kunnen heel hardnekkig zijn. Maar jij kunt ze herkennen en hebt de keuze of je erin mee wilt gaan, of er iets tegenover wilt stellen.  Steeds als de negatieve gedachten voorbij komen, kun je tegen jezelf zeggen: het is niet waar, ik geloof je niet langer. Of je bedenkt voor jezelf een zin, die het tegendeel beweert. Je zegt dan bijv. tegen jezelf: Ik ben een goede moeder. Of elke andere zin die voor jou werkt.

Ik weet waar ik het over heb. Ik heb ook ooit gedacht, dat ik het gewoon niet kon. Dat ik niet in staat was om mijn kinderen een goede opvoeding te geven. Totdat ik het ineens zag. Dat het bullshit is. En ik zag ook wat het aanrichtte, deze overtuiging. Hoe ik op die manier de problemen zelf creëerde.

Daarom zou ik tegen iedereen willen zeggen: geloof het niet! Laat je niet op de kop zitten door je gedachten. Onderzoek en zie dat het niet waar is. En zie vooral wat wat deze gedachte aanricht. En hoe het zou zijn zonder die gedachte. Dan weet je toch wel wat je wil kiezen? Maak je keuze en de rest is oefenen. Succes!

Byron Katie is een Amerikaanse vrouw, die beroemd is geworden met haar werk op dit gebied. Ze leert je om met een paar simpele vragen je overtuigingen te herkennen en los te laten. Waardoor je leven zelfs helemaal kan veranderen. Kijk maar eens op http://www.thework.com/nederlands

Tenslotte:  ik heb voor dit stukje de overtuiging “ik ben een slechte moeder” bij de kop gepakt, om dat dit de meest ingrijpende is. Maar ook als je daar geen last van hebt,  is het interessant om te onderzoeken, waar jij je op de kop laat zitten door negatieve overtuigingen. Herken je bijvoorbeeld : “Ik schiet te kort, ik geef mij gezin te weinig aandacht, hier ben ik niet goed in, dat kan ik niet, ik zou strenger moeten zijn, ik ben veel te ongeduldig, enz.”?

Spreekt dit artikel je aan? Deel het dan via de shareknop hieronder, dank je wel alvast!

Ook lees ik hier graag je reactie.

Karla Mooy

Heb jij een pittig kind? Ik weet hoe dat is én ik kan je helpen om het opvoeden van jouw kind makkelijker te maken. Neem contact met me op als je wel wat hulp kunt gebruiken.

  • Judith de Beijer schreef:

    Hoi karla!

    Het klopt inderdaad dat je wordt beïnvloed door negatieve gedachte. Afhankelijk hoe je in je vel zet kun je wel of juist moeilijk langs je neerleggen. Door er steeds over te praten en lezen helpt mij enorm.
    Bedankt voor het artikel.

    Gr. Judith

    • Karla Mooy schreef:

      Hallo Judith,
      Ja, dat geldt voor mij ook. Er zijn veel dingen, die je wel weet, maar het helpt om er steeds weer aan herinnerd te worden. Daarom is het schrijven ook goed voor mezelf. En gelukkig hebben anderen, zoals jij, er ook wat aan 🙂
      groeten,
      Karla

  • Marloes schreef:

    Hallo Karla,
    Wat een mooi stuk! Ik zou dit graag op Facebook willen delen. Mag dat?
    En kan dat ook? Ik zie geen knop om te delen. Geen idee of het dan kan. Ook op zo’n manier dat te zien is dat het hier vandaan komt. (Leek me wel aardig)
    Groetjes Marloes

  • Inge schreef:

    Dag Karla,

    Wat een inspirerend stuk. Erg mooi, ik denk dat je gelijk hebt! Als moeders de moeite nemen om zich af te vragen of ze slechte moeders zijn, dan geeft dit al aan dat ze genoeg om hun kinderen geven om hun eigen gedrag te reflecteren!

    Daarnaast denk ik ook dat we ons veel te veel laten beïnvloeden door de maatschappij. We hebben het idee dat er heel veel van ons wordt verwacht, als vrouw maar ook als moeder. Daardoor ligt de lat heel hoog en hebben we heel snel het gevoel van falen. Wat ook weer een negatief effect heeft. Laten we inderdaad positief gaan denken over onszelf, onze opvoeding en niet in de laatste plaats over onze kinderen! Ze zijn zo leuk 😉 (meestal) :).

    Groetjes!
    Inge

    • Karla Mooy schreef:

      Dank je wel, Inge. Het klopt wat je zegt. Onze maatschappij is vol van het oordelen, kijk maar naar het onderwijs. Alles gaat over presteren en bij presteren hoort oordelen. Wat mij betreft stoppen we daar mee. Het leven is zoals het is. Iedereen draagt naar beste kunnen bij. En alleen jijzelf kunt, als je eerlijk reflecteert, zien waar je iets hebt laten liggen. Meer is het niet. En zelfs dan, als je achteraf ziet dat je iets anders had kunnen doen, is dat achteraf. Je doet wat je doet, als je iets anders in huis had, dan had je het wel gedaan.
      Het is zoooo belangrijk om je dat te realiseren. En door jezelf niet meer te veroordelen, geef je je kind ook ruimte om zichzelf te accepteren. Reflecteren vanuit acceptatie en liefde is zoveel makkelijker. En nog effectiever ook 🙂

  • >

    Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. Privacyverklaring

    De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

    Sluiten