Waarom erkenning geven zo cruciaal is
Inmiddels werk ik al een flink aantal jaren met ouders van pittige kinderen. En heb ik al honderden ouders kunnen helpen om het contact met hun kind te herstellen. Van strijd naar verbinding te gaan. Ik kan het kind niet veranderen. Maar ik kan je wel leren hoe het gedrag van je kind verandert als jij dingen anders doet.
Daarvoor zijn een heleboel aspecten van belang. Hoe je dingen organiseert bijvoorbeeld. Hoe je communiceert met je kind. Hoe je zorgt dat je kind zich gehoord, begrepen en geaccepteerd voelt. En hoe je zelf rustig kunt blijven, het gedrag van je kind niet persoonlijk neemt.
Eén van de adviezen die ik altijd geef en die echt verschil maakt, is het geven van erkenning. Erkenning geven maakt dat je kind zich gehoord en begrepen voelt. En daarmee creëer je ruimte bij je kind om jouw boodschap te kunnen horen.
Meestal doen we dat niet of te weinig. We zijn als ouders doorgaans teveel gericht op ‘zenden’ en te weinig ingesteld op luisteren en onderzoeken wat er bij je kind speelt. En zeker pittige kinderen zijn daar heel gevoelig voor. Ze willen serieus genomen worden. En niet ‘zo maar’ iets opgedragen krijgen.
Daar komt bij dat pittige kinderen kunnen blokkeren als dingen anders gaan dat zij in hun hoofd hadden. Dat maakt dat er op dat moment geen ruimte meer is om naar jou te luisteren. Ze moeten eerst zelf gehoord worden.
Dat doe je door empathisch te reageren. Je te verplaatsen in je kind. En te erkennen wat hij of zij voelt, ervaart of vindt. “Je was nog niet klaar met spelen, hè”, “Ik geloof dat jij verwacht had dat we nu naar het zwembad zouden gaan, klopt dat?”, “Het is ook helemaal niet leuk dat het tijd is om te gaan, dat vind ik ook”, “Wat jammer nou, dat je vriendje niet mee wilde, het maakt je boos zie ik”.
En soms weet je niet eens precies wat er aan de hand is. Maar ook dan kun je erkenning geven en ruimte bieden aan de emotie. “Zo te zien vind je het helemáál niet leuk wat er nu gebeurt”, “Jij had het heel anders gewild, geloof ik”, bijvoorbeeld.
Erken altijd de emotie van je kind. Ook al is het in jouw ogen overdreven. Dit is wat er is, wat jouw kind ervaart. Maar: als je het als trucje doet, werkt het niet. Je moet oprecht willen accepteren wat jouw kind voelt en ervaart om het te kunnen erkennen.
Dan is het heel krachtig. Je kunt er zelfs aan toevoegen “Je vindt het helemaal niet leuk. Dat mag. Snap ik best. Wees maar even boos”. Hoe meer ruimte je biedt voor de emotie, hoe meer dat scheelt in de escalatie.
Erkenning geven is dus een krachtige manier om met emoties van je kind om te gaan, die leidt tot minder strijd, zowel in aantal conflicten als in de heftigheid ervan. Het is één van de vele waardevolle vaardigheden die je leert in het onlineprogramma Stap voor stap een gelukkig gezin.
Pas jij dit al toe? Wat is jouw ervaring? Schrijf hieronder je reactie. En deel dit blog als je wilt, zodat nog meer ouders ervan kunnen profiteren. Dank je wel!
Werkt dit alles ook bij ODD ?
Dat kan ik niet garanderen, maar het zou zo maar kunnen. Ik zou zeggen, oordeel zelf 🙂
Dankjewel dat je dit met ons deelt. Ik ga hier zeker mee aan de slag. Maar moet je de emotie ook erkennen als ze nep huil om haar zin te krijgen? Of moet je dan wel benoemen dat ze aan het nep huilen is en dan waren emotie achterhalen. Aromatische groet chantel
Hallo Chantel, het is altijd tricky om zelf te bepalen of een emotie echt is of niet. Ik zou dus gewoon altijd erkenning geven. Want zelfs al mocht ze het overdrijven om haar zin te krijgen, zoals je soms denkt, dan nog zit daar een verlangen achter. Dus het is altijd goed om die te erkennen. Want het betekent immers niet dat ze het ook krijgt of dat het ook zo gaat. Juist als je iets niet vervult is het belangrijk om te erkennen. Maar dan wel oprecht, anders wordt het een trucje en dat werkt niet.
Groeten, Karla.
Ik vind het een mooie methode, maar…. Als je meerdere keren per dag strijd hebt met je kind en elke avond is het weer drama met opruimen en douchen, dan is het erkennen wel een beetje op zeg maar. Tips?
Ja, ik zal ook echt niet beweren dat erkenning geven alles oplost, was het maar waar … 🙂
Je vraagt om tips, ja, er zijn zoveel dingen die je kunt doen. Soms is het ook accepteren dat het gaat zoals het gaat, niet meer willen dat het gaat zoals jij het wilt.
En het helpt om je kind inspraak te gunnen. En soms om dingen anders aan te pakken. Niet elke dag douchen bijvoorbeeld.
En o ja, een beetje luchtigheid kan helpen. En vooral ook duidelijkheid bieden en soms doorpakken.
Het is kortom afhankelijk van de situatie wat precies de beste oplossing is en dan nog is het ook uitproberen.
Ik hoop niet dat je nu teleurgesteld bent over mijn antwoord 🙂 Ik zou zeggen, lees nog eens wat blogs door. Of koop mijn boekje. Of overweeg mee te doen met mijn programma, daar kan ik je met alle concrete situaties helpen waar je tegenaan loopt.