Zo creëer je rust tijdens het eten
Veel ouders van pittige kinderen lopen tegen dezelfde probleemsituaties aan. Eén daarvan is het avondeten. In dit artikel geef ik je wat tips waarmee je rust creëert aan tafel bij het eten.
Vaak is er onrust omdat het kind niet aan tafel blijft zitten, steeds wegloopt van tafel om iets te pakken bijvoorbeeld. Of omdat kinderen steeds door elkaar praten, wat de nodige correctie vraagt. Wat vervolgens tot frustratie bij het kind leidt. Herkenbaar?
Er zijn verschillende dingen die je kunt doen. Als eerste raad ik je aan om het accent op gezelligheid te leggen. Dus niet op tafelmanieren of dat je kind persé zijn of haar bordje leegeet. Immers, voor de toekomst wil je dat je kind een positieve associatie heeft bij samen eten.
Ja, maar….. het is ook belangrijk dat mijn kind genoeg gezond eten binnenkrijgt, hoor ik je denken. En dat klopt natuurlijk. Mijn advies is: zorg dat dit al in de loop van de dag gebeurt. Dus kies bijvoorbeeld voor groente bij de lunch, rauwkost en fruit als tussendoortjes. Of een gezonde smoothie of haverdrank die je kind lekker vindt. Op internet zijn genoeg suggesties te vinden.
Op die manier hoef je je daar ’s avonds niet meer druk over te maken. Vergeet ook niet dat je pittige kind dan moe en overprikkeld is, waardoor het zaak is om het hem of haar makkelijker te maken i.p.v. nog veel eisen te stellen. Ik vind het dus ook geen probleem om je jongere kind nog te voeren, ook als is hij of zij al 4 (of 5 of 6 of …). Voeren kan ook gezellig zijn, een vorm van contact.
Wat verder goed werkt is een heldere structuur. Gebruik daarvoor de structuur van het kringgesprek, zoals ze dat ook op scholen doen. Om de beurt mag iemand iets vertellen (ook papa en mama komen aan de beurt!) en als diegene uitverteld is, mogen de anderen een vraag erover stellen of een opmerking maken.
Eventueel kun je ook nog structureren wie er als eerst mag vertellen, mocht dit een probleem opleveren. Maak dit zichtbaar via een simpel systeempje als een knijper bij een naam. Ook kun je zichtbaar maken wie de beurt heeft d.m.v. een knuffeltje of ander voorwerp (een soort praatstokje, zeg maar).
Deze structuur voorkomt ook dat je als ouders onderling tegen elkaar gaat praten, meestal over iets waar de kinderen niet over mee kunnen praten, wat vaak ook tot onrust leidt aan tafel. Omdat de kinderen zich dan buitengesloten voelen.
Vind je dit goede tips? Graag delen dan, om meer ouders te bereiken. Dank je wel! Hieronder lees ik graag je toevoegingen en eigen ervaringen.
Hoi Karla,
Alvast bedankt voor alle tips en inzichten.
Mijn pittige zoontje van 4 is een héél moeilijke eter. Hij wíl gewoon niet, ook niet als ik hem laat kiezen tussen twee dingen die hij graag lust. Het lijkt of hij per se dwars wíl zijn. Ik heb al van alles geprobeerd ; niet eten als hij niet wil, dit houdt hij langer vol dan ik (dagen soms) gezellig praten en voeren, hij kan het zelf zegt hij dan, dwingen, straffen. De laatste twee ben ik al snel mee gestopt, zo wil ik niet zijn. Erover praten helpt ook niet, hij zegt gewoon niks. Het zal wel een uiting van macht voor hem zijn, maar hij moet toch eten. Ik besef dat hoeveelheden anders zijn bij elk mens, maar niks is voor niemand genoeg.
Hij eet wel wat, maar er is totaal geen touw aan vast te knopen. Soms vind hij iets heerlijk, kiest hij er zelf voor, maar als het op zijn bord ligt is het weer vies. Ik wil het loslaten, maar hoe houd ik hem gezond en de sfeer aan tafel gezellig? Het gaat al zo sinds hij van de fles af is, hij heeft zelfs een tijdje speciale dieetflesjes gehad, we zijn naar diëtistes, psychologen en eetcoaches geweest, maar niemand kon helpen. Weet jij raad?
Groetjes Bodhi en Marianne
Hallo Marianne,
Ik vrees dat ik geen nieuwe tip voor je heb. Niets anders dan ‘laat het los’. Het punt is, dat je je wel druk kan maken, maar dat helpt niet. Als niets helpt, doe dan ook niets.
Hou alleen zijn gezondheid in de gaten. Het is wonderbaarlijk hoe jonge kinderen het met heel weinig kunnen doen. Hou het vooral in de gaten. Heb je het gevoel dat hij ‘floreert’? Daarmee bedoel ik dat hij (ook) vrolijk is, speelt, energie heeft, niet lusteloos of moe is. Dan is er niks aan de hand. Als je twijfels kun je hem laten ‘checken’ bij een diëtiste of arts. En zo nodig wat speciale voeding geven. Ik denk dat het ooit overgaat. Hopelijk al zodra hij wat ouder wordt en merkt dat hij steeds meer dingen zelf kan bepalen, dat zijn behoefte om dat d.m.v. het eten af te dwingen, afneemt. Succes!
groeten
Karla