Het lijkt soms zo moeilijk, om het een beetje soepel te laten verlopen allemaal. Elk gezin kent wel periodes, waarin het niet zo lekker gaat, de sfeer regelmatig verstoord is en er meer irritaties zijn dan normaal. Maar soms is het geen fase meer, dan lijkt het eerder of het erger wordt. Hoe hard je ook je best doet, het lukt je niet om het tij te keren. Wat is er aan de hand?
Wat ik vaak zie (en herken) bij ouders, die ik begeleid, is dat ze van alles proberen om weer grip te krijgen op het gedrag van hun kind(eren). Ze worden strenger, straffen meer of proberen beloningssystemen uit. Vaak helpt dit niet echt. Soms werkt het helemaal niet en soms maar tijdelijk.
Wat er aan de hand is, is dat ouders en kinderen tegenover elkaar zijn komen te staan. De ouder gaat hard aan het werk om het gedrag van het kind beter te krijgen. En, hoe wrang ook, het omgekeerde is vaak het resultaat. Het kind laat het ongewenste gedrag juist vaker zien of er komen andere problemen bij.
Dit leidt tot machteloosheid en frustratie aan beide kanten. Want, vergis je niet, het kind wil vaak ook graag dat het anders gaat. (Ook al denk jij aan zijn of haar houding iets anders af te lezen.) Maar ouder en kind zitten samen vast in een negatieve dynamiek.
Het probleem is dat ouder en kind elkaar niet meer bereiken. Zelfs als je als ouder hierover in gesprek probeert te gaan met je kind, leidt dat vaak tot niets. Je voelt ergens ook wel, dat je je kind niet bereikt, maar het is moeilijk om te snappen wat er gebeurt.
Wat er gebeurt , is dat de verbinding weg is. Je zou kunnen zeggen, dat er twee hoofden tegen elkaar zitten te praten. Maar het hart ontbreekt. Om de problemen op te lossen, moet dus eerst de verbinding hersteld worden. Want verbinding is de basis een gelukkig gezinsleven.
Hoe doe je dat dan, hoor ik je denken. Dat doe je door in gesprek te gaan, maar op een andere manier. Met een open hart en een open houding. Een gesprek waarbij jij geen uitkomst voor ogen hebt. Een gesprek wat leidt tot wederzijds begrip.
Daarvoor is luisteren heel belangrijk. Echt luisteren naar elkaar. En dat moet jij als ouder starten, door naar je kind te luisteren. Hoe je dat doet, heb ik al eens vaker beschreven, bijvoorbeeld hier.
En je doet het door samen naar oplossingen te zoeken. Stop met het zelf, alleen willen oplossen. Alleen al het feit dat je hierin samenwerkt met je kind, werkt bevorderlijk voor de verbinding. Ineens sta je niet meer tegenover elkaar, maar naast elkaar.
Herken jij wat ik hierboven schrijf? Raakt het je en voel je dat dit is wat jouw gezin nodig heeft? Kies dan voor het onlineprogramma Stap voor stap een gelukkig gezin. Dit programma leert je precies hoe je dat doet, de verbinding herstellen en nog veel meer. Wat ervoor zorgt dat er weer rust en een goede sfeer en samenwerking komt in jouw gezin. Lees hier hoe het programma jou helpt om de rust en verbondenheid in je gezin te herstellen.
Herken jij dit? Wat heb jij hierin ontdekt? Laat het me weten, ik hoor altijd graag van je.
Ook fijn als je dit blog wilt delen, dank je wel alvast.
Denk jij ook weleens ‘waarom doet hij zo moeilijk?’ of ‘waarom ligt ze altijd dwars?’ Als je een pittig kind hebt, komen deze verzuchtingen regelmatig voorbij. Je zou zo graag willen dat dingen ook eens vanzelf gaan, toch? Ik zal je uitleggen hoe ik denk dat het in elkaar zit.
Pittige kinderen zijn gevoelige kinderen. Ze pikken alles op, staan altijd aan en merken alles op. Met andere woorden, alles komt binnen en alles trekt aandacht. Hun hoofd kan moeilijk filteren of dingen negeren.
Dat maakt de wereld overweldigend. Het kan een gevoel geven van onveiligheid, van je verloren voelen, zoiets kan ik me voorstellen. En dan wil je grip terug. Je wilt grip op die overweldigende wereld, zodat het wat minder overweldigend wordt.
En hoe krijg je grip? Als je weet wat je kunt verwachten. En ook als er gebeurt wat je in je hoofd had. En als je begrijpt wat er gebeurt. Dan kan het denken wat ontspannen. Alles wat je een naam kunt geven, in een context kunt plaatsen, maakt het overzichtelijk en dat geeft rust.
Maar vaak is dat niet zo. Gaan dingen anders dan verwacht. Dat geeft onrust. En geeft spanning. Dan word je kind dwingend. Want ze wil hoe dan ook de grip terug, de regie. Dan moet het op haar manier, want dat geeft een gevoel van grip. Je zou het bijna als een paniekreactie kunnen zien.
Daarom gedijen pittige kinderen extra goed bij duidelijkheid. Hoe voorspelbaarder de wereld, hoe meer rust in het hoofd. En hoe minder noodzaak om dwingend te zijn. Hoe dwingender je kind, hoe meer onrust er in zijn hoofd zit, zou je ook kunnen zeggen.
Er zit alleen nog wel een leuke uitdaging bij 😊 Als alles te voorspelbaar wordt, vindt je kind dat saai. Pittige kinderen houden ook van prikkels en van uitdaging, dus de kunst is om de basisstructuur helder te hebben, zodat daar binnen ruimte is voor nieuwe en spannende dingen. En ruimte om zelf te bepalen.
Is dit herkenbaar voor jou? Weet dan dat ik je verder kan helpen. Ik ben gespecialiseerd in wat ik ‘pittige kinderen’ noem. Ik heb al duizenden ouders geholpen hun kind beter te begrijpen en beter te begeleiden. Vraag om te beginnen mijn gratis handleiding aan of bekijk de gratis training (klik daarvoor op de groene balk hieronder).
Wil je dit blog voor me delen om meer ouders te bereiken? Dank je wel!
Je reactie is hieronder van harte welkom.
Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. Privacyverklaring
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.