Sommige mensen zeggen: ‘Moeilijke kinderen bestaan niet’. Er is zelfs een boek dat zo heet. En daar is wat voor te zeggen. Maar in de praktijk voelt dat vaak niet zo en lijken er wel degelijk ‘moeilijke kinderen’ te bestaan. Er zijn nu eenmaal kinderen (en volwassenen), die niet doen wat je verwacht. Die ingewikkelder zijn in de omgang dan anderen. Hoe pak je dat dan aan?
Ook al houd je zielsveel van je kind en wil je je kind niet als een moeilijk kind betitelen, toch kun je je kind als een ‘moeilijk kind’ ervaren. Je kind lijkt bijvoorbeeld onvoorspelbaar in zijn reacties, wordt snel boos of komt bazig of dwingend op je over. Het kost je bergen energie en vooral veel frustraties. Je kunt er zelfs moedeloos van worden.
Wat is er aan de hand? Inmiddels heb ik ervaren, dat veel kinderen met moeilijk gedrag kinderen zijn die worstelen met hun grip op de wereld. Ze zijn vaak gevoelig voor prikkels en hebben altijd een hoofd vol gedachten. Ze proberen grip op de wereld te krijgen door de dingen naar hun hand te zetten.
Dat lijkt egoïstisch, maar dat is het niet! Of eigenlijk ook wel, maar niet in de negatieve betekenis, die we er doorgaans aan koppelen. Je zou ze egocentrisch kunnen noemen. Ze zijn erg op hun eigen behoeftes gericht. Maar niet omdat ze jouw behoeftes niet van belang vinden. Integendeel, het zijn vaak gevoelige kinderen, die graag rekening met anderen willen houden.
Ze zijn zo op zichzelf gericht om controle te houden. Om niet overgeleverd te zijn aan onvoorspelbare gebeurtenissen. Als zij de baas zijn, geeft hen dat een gevoel van controle. Het is belangrijk om je dat te realiseren.
Dat betekent, dat je hun gedrag niet moet labelen als zelfzuchtig, maar als behoefte aan controle. Als je dat zo kunt interpreteren, helpt je dat om niet in je eigen frustratie en ergernis verstrikt te raken. Of je angst, dat je kind een onaangenaam, egoïstisch mens wordt als je niet oppast. Als je daar uit kunt blijven, is er ruimte om te horen en te zien wat je kind werkelijk nodig heeft. En kun je een conflict voorkomen.
Wat deze kinderen nodig hebben, is voorspelbaarheid en eigen inbreng. Zorg dat ze zoveel mogelijk voorbereid zijn op wat er gaat gebeuren. En geef ze zo veel mogelijk eigen inbreng in de gang van zaken thuis. Vraag naar hun behoeften en hou er rekening mee. Ook als het een behoefte is, die jou als onbegrijpelijk of onbeduidend voorkomt.
Naarmate ze ouder worden, kunnen ze zichzelf beter leren kennen. Help ze dan om zich bewust te worden van hun ‘fabrieksinstelling’. Laat ze zien hoe het in hun werkt zonder af te keuren. Help ze om met kleine stapjes te leren omgaan met onvoorspelbaarheid. Ga uit van hun sterke kanten en vertrouw op hun kracht om hun eigen weg te vinden. Dat geeft zelfvertrouwen.
Spreekt dit je aan en wil je meer hulp? Lees op de homepage op welke manieren ik je kan helpen. Of stuur gewoon een mail naar karla[apestaartje]ontspannenopvoeden.nl
Herken jij wat ik in dit artikel beschrijf? Hoe ga jij hiermee om? Ik lees graag je reactie hieronder. Ook fijn als je dit blog voor me deelt, dank je wel alvast!
Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. Privacyverklaring
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.