Tegenwoordig hoor je vaak dat je als ouder zou moeten onderhandelen met je kind. Ik vind dat geen goed idee. Dat zal je misschien verbazen. Maar wees gerust, ik ga geen pleidooi houden voor een autoritaire opvoeding. Wat dan wel? Dat zal ik je hieronder uitleggen.
Onderhandelen is een activiteit tussen twee of meerdere mensen, waarin de één probeert de ander over te halen tot het door hem gewenste resultaat. Omdat je meestal niet alles krijgt wat je wil, moet je dus wat inleveren. De kunst van goed onderhandelen is dan om zo min mogelijk in te leveren en zo veel mogelijk resultaat voor jezelf te behalen.
In plaats van onderhandelen kies ik liever voor de geen-verliesmethode, de naam die Thomas Gordon eraan gegeven heeft. Een essentieel verschil met onderhandelen is, zoals de naam al zegt, dat je probeert de oplossing te vinden, waarbij niemand verliest. Met name de intentie is verschillend. Sta je bij onderhandelen tegenover elkaar, bij de geen-verliesmethode sta je naast elkaar. Je werkt samen op de beste oplossing te vinden.
Dat betekent dat uitkomsten niet afgewogen worden in de zin van: wie heeft het meeste binnengehaald. Het gaat niet om het resultaat op zich, maar om hoe de uitkomst voor je voelt. Het is gebaseerd op het idee, dat de behoefte van beide partijen belangrijk is en meetelt. Je houdt dus rekening met elkaar en met jezelf. Tegelijkertijd.
Het kan dus zelfs zo zijn, dat je tot een oplossing komt, waarbij de één feitelijk gezien “zijn zin krijgt” en de ander “toegeeft”. Maar dat is dan niet een proces van inleveren geweest, maar van bereidheid om aan iemands behoefte tegemoet komen, omdat je tot de conclusie bent gekomen, dat de behoefte van de ander zwaarder weegt dan de jouwe, ook voor jou. Dit zal niet zo vaak het geval zijn, meestal probeer je iets te vinden, wat aan beider behoeften tegemoet komt. Maar het zou kunnen. De insteek is dus wezenlijk anders dan bij onderhandelen.
Waar onderhandelen kan leiden tot spijt of verwijt achteraf, is dat bij de geen-verliesmethode niet het geval. Het werkt juist heel verbindend. Omdat je elkaars behoefte respecteert en samen naar een oplossing zoekt. Bovendien gaat het uit van eerlijkheid en oprechtheid. En zijn verbondenheid, wederzijds respect, eerlijkheid en oprechtheid niet heel belangrijke waarden in het opvoeden?
Onderhandel jij weleens met je kind en wat vind je dan van mijn insteek? Deel hieronder jouw ervaring en mening. Ook vind ik het heel fijn als je dit artikel wilt delen, zodat we meer ouders kunnen bereiken. Dank je wel!
Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. Privacyverklaring
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.