In de opvoeding is consequent zijn belangrijk, dat weet iedereen. Hoewel je hierbij nog wel wat kanttekeningen kan plaatsen (daar heb ik meerdere blogs over geschreven, zie bijvoorbeeld hier), is het voor de duidelijkheid wel handig dat je nee niet aan de lopende band in een ja verandert en andersom. En dat is soms knap lastig. Maar ik heb een simpele tip voor je.
Je kent het vast wel, dat je kind je iets vraagt en voor je het weet, heb je “Nee” gezegd. Vervolgens denk je dan even later: “waarom vond ik dat eigenlijk niet goed?” Stel, het is warm weer , je kind vraagt of hij met water mag spelen. Je eerste opwelling is “ nee hoor, dat wordt een kliederboel, heb ik geen zin in ‘. En je zegt direct nee. Maar nu zit je met de gebakken peren, want je kind wordt gefrustreerd en gaat vervelend doen. En jij denkt: ‘Had ik maar ja gezegd. Zo erg is dat toch niet?” Continue reading
Wij zijn in het algemeen erg gefocust op de dingen die niet goed gaat. De dingen, die niet in orde zijn en die anders, dus beter, moeten. Het schijnt typisch iets van het westen te zijn, en ook terug te vinden in hoe onze hersenen werken. We zijn daar door de evolutie dus ook al eeuwenlang in getraind. Toch beginnen we gelukkig langzaam te leren, dat het focussen op wat goed gaat en op succes, veel effectiever is. Bovendien is het veel inspirerender. Daarom is het belangrijk om bij kinderen en volwassenen uit te gaan van je sterke kanten, je kwaliteiten. Want het inzetten van je kwaliteiten, dat maakt je blij.
Iedereen heeft kwaliteiten in ruime mate voorhanden. Hoe nauwkeuriger je kijkt, hoe meer je ze ontdekt. Iedereen heeft zijn eigen, unieke combinatie van kwaliteiten. Voorbeelden van kwaliteiten zin: geduld, doorzettingsvermogen, behulpzaamheid, humor, oog hebben voor mogelijkheden, oog hebben voor schoonheid, muzikaliteit, enthousiasme, rust, nauwkeurigheid, attent zijn, oog voor details, goed kunnen analyseren, intuïtie, doortastendheid, en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Ook al toon je ze niet altijd, ze zijn wel echt van jou, ze horen onlosmakelijk bij jou.
Aanraking is een eerste levensbehoefte. Kinderen bij wie de huid onvoldoende wordt aangeraakt, groeien slechter, zijn vaker ziek, leren slechter, hebben weinig lichaamsbesef, zijn minder sociaal en communiceren moeizaam. Ze zitten letterlijk ‘niet lekker in hun vel’.
Alle reden, dus om je kind lekker vaak aan te raken. Te knuffelen. En te masseren. Kinderen vinden dat echt heerlijk weet ik uit ervaring. Masseren is goed voor het contact met je kind. En het mooie is: het ontspant je kind, én het ontspant jou ook! Uit onderzoek blijkt namelijk, dat masseren prettige stofjes vrijmaakt, zowel bij degene die gemasseerd wordt als bij degene die masseert.
Maar ik weet niet hoe dat moet! denk je misschien. Dat dacht ik tenminste vroeger wel, en dat was een drempel voor me om te beginnen. Ik heb echter geleerd, gelukkig, dat het heel simpel is. Masseren is eigenlijk niks anders dan met aandacht aanraken. Als je er met je aandacht bij bent is het helemaal niet nodig om iets af te weten van massagetechnieken. Je voelt en ziet nl. direct wat prettig is en wat niet. Wat heel goed helpt is je voor te stellen dat je in je eigen lijf voelt wat je bij je kind doet. Dan weet je vaak al heel goed wat lekker is en wat niet. En af en toe kun je vragen: wil je het steviger of zachter of is het zo goed?
Heb je toch behoefte aan een paar eerste beginselen? Hier komen ze:
Hier vind je nog meer informatie:
Babymassage spelenderwijs – auteur: Conny Coppen
Aanraken: een levensbehoefte – auteur: Marijke Sluijter
Strelen, masseren en aanraken – auteur: Pieter Langedijk
(deze boeken zijn o.a. te koop bij bol.com)
Behalve echt masseren kun je ook gebruik maken van aanraken bij het contact maken met je kind als er wat aan de hand is. Als je kind van streek is of je puber is duidelijk gespannen en opgefokt, dan kun je soms moeilijk contact krijgen door te praten. Dan kan het helpen om eerst lichamelijk contact te maken. Even te strelen. Of even de schouders zachtjes masseren. Zonder iets te zeggen. Dan bedaart het kind en kan het zijn dat het kind zelf begint te praten over wat hem of haar dwars zit.
Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. Privacyverklaring
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.