3 manieren om je kind meer autonomie te geven
Ik heb het al vaker gezegd: kinderen zijn net mensen 🙂 Ze houden er ook niet van om de hele dag te horen wat ze moeten doen of laten. Ze willen net als wij graag de dingen zelf bepalen en zelf uitzoeken en zelf uitproberen. Autonomie heet dat. En juist pittige kinderen zijn hier heel gevoelig voor. Wees niet bang om aan die autonomiebehoefte tegemoet te komen, het zal je kind meer ontspanning en rust brengen (en jou dus ook). Lees hier hoe je dat op een eenvoudige manier kunt toepassen.
Tip 1 Zeg niet te snel ‘nee’
Als je kind met een vraag komt, luister dan goed. Weersta de verleiding om direct antwoord te geven. Probeer eerst goed te luisteren naar je kind. Wat vraagt ze precies en waarom? Laat het even op je inwerken en beschouw de verschillende kanten. Als je de neiging hebt om ‘nee’ te antwoorden, onderzoek dit dan. Kan het ook een ‘ja’ zijn onder voorwaarden, misschien?
Wat helpt is om te beginnen met zeggen ‘Daar moet ik even over nadenken’. Dat voorkomt dat je te snel ‘nee’ zegt. Vervolgens heb je dan tijd om nog wat door te vragen. Laat je overtuigen door je kind, daar is niks mis mee. Het is niet zo dat je dan over je heen laat lopen. Je neemt je kind gewoon serieus en dat is belangrijk.
Bovendien kun je tegelijkertijd nadenken over je eigen grenzen, zorgen of behoefte die communiceren. “Ja, ik snap dat je dat graag wilt, maar ik ben wel een beetje bang dat het dan een grote kliederboel wordt en daar heb ik niet zo’n zin in. Hoe kunnen we zorgen dat dat niet gebeurt?”. Dat klinkt toch heel anders dan “Nee hoor, dat wordt teveel geklieder”.
Tip 2 Wees nieuwsgierig en onderzoek
Als je merkt dat je wilt ingrijpen bij je kind, je kind wilt sturen of iets wilt verbieden, probeer dan eerst te kijken wat er precies speelt. Bij jouw kind en bij jezelf. Stel jezelf vragen, bijvoorbeeld:
- wat is er eigenlijk precies gaande?
- heeft je kind plezier of niet en wat is het effect van wat hij doet op de omgeving?
- wat kan er eigenlijk misgaan en (heel belangrijk) hoe erg is dat dan?
- Wat roept het bij jou op waardoor je wilt ingrijpen?
Door dit te onderzoeken krijg je helder of het klopt dat je wilt ingrijpen en waarom. En zul je regelmatig ontdekken dat jij iets misschien lastig vindt (het irriteert je, je maakt je zorgen of je wilt dat je kind anders is dan ze laat zien), maar dat het voor jouw kind helemaal niet nodig is dat je ingrijpt. Hoe beter je kunt dealen met je eigen gevoel en gedachten, hoe makkelijker het wordt om je kind ruimte te geven zijn eigen dingen te doen.
Tip 3 Laat je kind vaker eigen keuzes maken
Geef je kind de ruimte om de dingen op haar eigen manier te doen. Geef alleen aan wat er moet gebeuren, niet hoe. Laat je kind zelf uitvinden wat de handigste manier is om bijv. de tas in te pakken, op te ruimen, brood te smeren, kleren op te vouwen, enz. Pas als je ziet dat je kind iets lastig vindt kun je vragen of hij hulp nodig heeft. Geef zo min mogelijk ongevraagd advies, laat het aan je kind of hij dat wil.
Kijk in welke situaties je je kind meer keuzevrijheid kan geven. Laat je kind bijvoorbeeld zelf haar kleding uitzoeken als ze dat graag wil. Of wanneer er huiswerk gemaakt moet worden: ‘ Wil je nu woordjes oefenen of na het eten?’, ‘wanneer ga je muziek oefenen?’. Natuurlijk geef je hierbij ook je eigen behoeftes of grenzen aan ‘Lieverd, ik heb nu tijd om je te helpen of direct na het eten, voordat ik je zusje naar bed breng’of ‘je kunt nu piano spelen of direct na het eten. Later kan niet, want dan ligt je zusje op bed’.
Het leuke van deze tips is dat ze doorwerken. Niet alleen op het moment zelf kunnen ze conflicten voorkomen doordat je je kind ruimte geeft. Ook zal je kind ontspannen naarmate het meer momenten van autonomie ervaart en daardoor makkelijker om kunnen gaan met momenten waarop dat niet kan.
Welke van deze tips pas jij al toe? En wat heeft je op een idee gebracht? Laat het hieronder weten, ik vind het fijn om wat van je te horen.
En als je het goede tips vindt, deel dit blog dan via de shareknop hieronder, zodat nog meer ouders hier van kunnen profiteren.
Ik heb echt veel aan je filmpjes en blogs.
Mijn ‘pittige tante’ is inmiddels een rasechte puber.
Dat is fijn om te horen, Jocelyn.
Veel sterkte en succes. En vergeet niet te genieten van de mooie momenten, pubers zijn ook leuk namelijk 🙂
Ik zal graag geholpen willen worden met opvoeden mijn kindje van 20 maanden is een echte dwingelandje en kan niet alleen spelen en als ik dan met hem wil spelen is het vaak niet goed…
Hallo Charissa,
als je moeite hebt met je peuter om hem op te voeden kun je daar heel onzeker van worden.
Ik adviseer je om er wat meer over te lezen of om een opvoedcursus te gaan doen. Je kunt kijken wat je gemeente aanbiedt. En je kunt overwegen mijn onlineprogramma te volgen.
In mijn webinar vertel ik daar wat meer over. Aanmelden voor het webinar kun je hier