Als er veel ruzie is in huis, dan is de beste oplossing natuurlijk conflicten te voorkomen. Dat is waar ik ook aan werk met ouders. Maar niet elk conflict is te voorzien of te voorkomen. Belangrijk is dan dat je weet hoe je kunt zorgen dat het conflict niet verder escaleert.
Als ik met ouders werk, zijn ze vaak erg open over hun eigen gedachten en gevoelens. Dat waardeer ik zeer. En het is ook belangrijk. Want het is nodig, om de problemen op te kunnen lossen. Daarvoor moet je weten wat er in jou omgaat, als je ruzie hebt met je kind.
Het gedrag van de ouder speelt een grote rol in conflicten met een kind. Hoe jij reageert op een boos kind, maakt het verschil. Het kan maken dat je kind bedaart of het kan maken dat het ontaardt in een ruzie waarbij zowel het kind als jij ontploft.
Nu vind ik het heel belangrijk om te zeggen, dat het feit dat jouw gedrag een grote rol speelt, niet betekent dat het jouw schuld is. Schuld bestaat niet, zeg ik altijd. Het is een bedenksel van mensen. Uit schuldgevoel is nog nooit iets goeds voortgekomen. Schaamte of spijt hebben kan wel, maar dat is iets anders. (Dat betekent dat je de pijn wilt toelaten en erkennen over wat er gebeurd is).
Het gaat dus niet om goed of fout. Maar wel over inzicht in wat er eigenlijk gebeurt. Want pas als je het patroon ziet, waar je in stapt met je kind, kun je er iets aan veranderen. Bewust zijn is altijd de eerste stap.
Het patroon ziet er meestal als volgt uit. Je kind is ergens boos over en wil niet doen wat jij zegt. Weigert te doen wat je zegt, blijft schreeuwen of roept nare dingen tegen jou. Dat triggert een emotie bij jou. Je voelt je machteloos, gefrustreerd of genegeerd en dat kan opeens een enorme boosheid doen opvlammen.
Als je in deze emotie meegaat, ga je terug schreeuwen naar je kind. Je moet en je zal je kind bereiken. Hij moet en zal snappen, dat dit niet kan. Herkenbaar? Iets in jou neemt het over en je zit in een fuik. De fuik van de machtsstrijd. Gaat het je lukken? Nee.
Want je kind is boos of anderszins emotioneel en daarmee onbereikbaar. Wat nu het eerste nodig is, is dat jullie allebei bedaren. Je kunt je kind pas kalmeren als je zelf gekalmeerd bent. Misschien is het daarvoor nodig, dat je even de ruimte verlaat. Ga even naar een andere kamer, naar buiten of naar de WC en geef dat ook aan.
Haal een paar keer diep adem. Wacht tot je gekalmeerd bent en ga dan terug naar je kind. Kijk wat je kind nodig heeft om te kalmeren. Erkenning waarschijnlijk, over wat je kind ervaart. Over dat ie boos was. En dat het niet fijn is, dat jij zo boos werd.
Onthou: een kind dat emotioneel is, kun je niet bereiken met woorden. Hoe graag je ook wil, het gaat je niet lukken. Bespaar je kind een escalatie met een woedende ouder en neem verantwoordelijkheid voor je eigen emoties. Wat je kind nodig heeft, is een ouder, die de emoties van het kind kan hanteren.
Hoe eerder je voelt, dat je boos wordt, hoe eerder je eruit kunt stappen. Probeer te zien, dat je kind alleen maar iets in je oproept, waar je niet in mee hoeft te gaan. Alleen als jij rustig kunt blijven, ben je in staat om je kind iets te bieden waar hij of zij wat aan heeft.
Wat er in jou gebeurt is één kant van het probleem. Wat er in jouw kind gebeurt, is de andere kant. Beide kanten worden onderzocht tijdens een VIP-dag. En juist deze combinatie maakt een VIP-dag zo succesvol in het oplossen van de problemen met je kind.
Wil je weten of een VIP-dag geschikt is voor jou? Op deze pagina lees je er meer over.
Ouders van pittige kinderen hebben doorgaans veel conflicten met hun kind. En daar willen ze graag vanaf. Begrijpelijk. En ik help ze ook inderdaad om uit de strijd te komen met hun kind. Dat betekent echter nog niet, dat hun kind nooit meer boos zal zijn. Maar dat geeft niet. Want een boos kind is niet hetzelfde als strijd.
Je kunt niet voorkomen dat je kind nog weleens boos zal zijn. Niet alles is op te lossen. En je kunt natuurlijk ook niet altijd toegeven aan je kind. Er zullen altijd situaties zijn waarin jij je poot stijf moet houden. Simpelweg omdat je verantwoordelijkheid als ouder dat van je vraagt.
Om wat voorbeelden te geven: Je geeft je kind niet nog een ijsje, omdat je verantwoordelijk bent voor haar gezondheid. Je kind mag niet vaker dan 1 x per maand logeren bij vrienden, omdat hij daar altijd moe vandaan komt en jij verantwoordelijk bent voor zijn welzijn (dus voldoende slaap). Je kind mag niet zonder gordel in de auto, want dit is gevaarlijk. Enz.
Meestal gaat het dus om veiligheid, gezondheid en welzijn. Je kunt je pittige kind ook uitleggen dat het helemaal niet altijd makkelijk is om vader of moeder te zijn. Dat je je kind soms liever zijn zin zou geven, maar dat het nu eenmaal erbij hoort als je ouder bent, dat je ook dingen moet doen die je kind niet leuk vindt.
Het kan ook zijn dat je iets écht niet wilt hebben omdat een ander (kind) er last van heeft. Je kind mag bijvoorbeeld niet rondrennen in een restaurant. Of iets doen waar een ander kindje bang van wordt. Dat soort dingen. Ook dan moet je het gedrag van je kind stoppen.
Wat helpt is als je duidelijk in jezelf kunt voelen dat je iets echt niet wilt. Of juist echt noodzakelijk vindt. Je kunt het dan ook stevig communiceren. “Ik weet dat je het niet genoeg vindt, 1 x in de maand. Maar eerlijk gezegd is dat al meer dan ik het liefst zou willen. Ik vind het belangrijk dat je uitgerust bent. Maar ik gun je ook wel wat. Dus vandaar. En hier moet je het mee doen.”
Je kunt dan ook nog toevoegen “en je mag gerust even boos zijn” of “wees maar even boos”. Dan geef je de emotie van je kind de ruimte, waardoor die veel sneller weer weg kan ebben. En jij hoeft er niet mee te zitten. Het is van je kind en laat het lekker daar.
Verzet je er niet tegen en maak je niet druk. Onthou: een boos kind is geen strijd. Dus als jij het accepteert en er niet tegenin gaat, valt er voor je kind ook niks te vechten. Dan rest hem of haar niks anders dan even boos te zijn. That’s it.
Inspireert dit artikel jou? Geeft het je handvatten? Ik hoor graag van je. En fijn als je het wilt delen zodat anderen het ook kunnen lezen, dank je wel.
Pittige kinderen kunnen in een mum van tijd van heel erg boos worden. Om iets wat in jouw ogen een kleinigheid is. En soms overkomt het je zomaar. Dat je denkt “Huh? Waar komt dit vandaan? Hoe ben ik hierin verzeild geraakt?” Herkenbaar? Ik geef je wat tips over het handelen bij een driftbui.
Geef erkenning
Start altijd zo snel met te erkennen dat je kind boos is. “Je wilde graag nog een keertje, hè?” of “Stom, hè, dat je niet nog een keertje mocht”. En als je geen idee hebt wat er aan de hand is “Jee, je bent echt heel boos, hè”. Soms, als je kind nog niet op flippen staat, is dit voldoende om te de-escaleren.
Hou je stil
Soms echter, is elk woord teveel. Sommige kinderen roepen ook letterlijk “hou je mond!” of ze doen hun handen voor hun oren. Neem dat serieus. Je kind is overprikkeld door de situatie en de emotie en kan er echt niks meer bij hebben. Dus ook erkenning geven kun je dan beter achterwege laten.
Alles gaat voorbij
Realiseer je dat alles voorbij gaat. Ook deze boze bui. Zie het als een onweersbui. Je hebt het niet in de hand, het komt en het gaat. Hoe minder jij je ertegen verzet, hoe minder last je ervan hebt en hoe eerder je kind waarschijnlijk kalmeert.
Kalmeer jezelf
Merk je dat de emotie ook in jou oplaait, neem dan even de tijd om jezelf te kalmeren. Haal jezelf uit de fuik waar je in zit (de stroom van gedachten als ‘dit is niet normaal, dit moet stoppen, hij/zij moet nu echt …., help wat moet ik nu, enz.) door even diep in en uit te ademen. Voel je lichaam, focus op je zintuigen. Ervaar je emotie, laat die ‘er zijn’, zonder je erin mee te laten zuigen.
Accepteer de boosheid, maar begrens de uiting ervan
Boos zijn mag. Afkeuren werkt averechts en het is ook niet de boodschap die je je kind wilt geven. Wel wil je je kind leren dat niet elke uiting acceptabel is.
Bij jongere kinderen kun je hun hand vastpakken als ze willen slaan of met iets gooien. “Het is oké dat je boos bent. Slaan mag niet. Gebruik maar woorden”. Eventueel kun je het kort houden “gebruik maar woorden”.
Wat ook kan is je kind leren het fysiek op een wel acceptabele manier te uiten. Je kunt je kind bijvoorbeeld aanmoedigen om te gaan stampvoeten. Misschien helpt het als je zelf mee gaat doen.
Je kunt ook een kussen geven om op te slaan of tegenaan te schoppen. Of een oude krant om te verscheuren. Verzin alternatieven met je kind en probeer uit.
Mijn ervaring is wel, dat ze tijdens een driftbui zichzelf niet meer kunnen sturen. Ze lopen dan niet uit zichzelf naar de boksbal bijvoorbeeld. Geef ze daarom het kussen in de hand of hou het voor hun benen met de woorden “trap hier maar tegenaan”.
Creëer een ruimte om te kalmeren
Je kunt in overleg een plek met je kind maken waar hij of zij zich kan terugtrekken om te kalmeren. Ik las eens over een jongen die een eigen ‘chillplek’ had in huis waar hij dan heen ging. Ook op school kreeg hij zo’n eigen plekje.
Ga uit de situatie
Je wilt natuurlijk het liefst dat je kind zelf uit de situatie gaat, bijvoorbeeld naar zo’n chillplek. Maar sommige kinderen zijn te boos en weigeren dat. Ga in dat geval, zeker bij oudere kinderen, zelf uit de situatie. Het voelt onnatuurlijk, want jij bent niet de ‘boosdoener’, maar je bent wel een trigger. Door weg te lopen, kan je kind makkelijker kalmeren en kun jij jezelf ook kalmeren.
Bespreek dit wel van tevoren, zodat je kind weet dat je dit niet doet om hem of haar nog bozer te maken, maar om zelf rustig te worden. Je kunt daar eventueel ook een codewoord voor afspreken, bijv. ‘cool down’ of ‘time out’ of gewoon ‘afkoeltijd’.
Bespreek na
Probeer zo veel mogelijk op een rustig moment, als je kind bedaard is, te achterhalen wat er aan de hand was. Dit geeft je informatie over wat je kind precies triggerde. Zodat je er mogelijk een afspraak over kunt maken om dit een volgende keer te voorkomen.
Als je dit fijne tips vindt, wil je ze dan voor me delen? Dan kunnen er nog meer ouders van profiteren. Dank je wel!
Heb je nog aanvullingen, dan lees ik ze graag hieronder!
Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. Privacyverklaring
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.